To historia o duchach będących metaforą imperialistycznego wyzysku i symptomatycznym wcieleniem żywych trupów, o japońskiej mitologii i zachodnich wcieleniach gadających przedmiotów – rzeczach, które robią rzeczy, zapętlającej się dialektyce upodmiotowienia i rzeczywistości „najniższej rangi”. To też wizja prześnionej przyszłości po końcu nawet nie tyle świata, co jeszcze jednej cywilizacji, i śmieszno-straszny meteverse, w którym wszyscy i wszystko staje się jednym wielkim umysłem. Inteligencją roju, która przypomina niewidzialną, porastającą monstrualne podziemia grzybnię. Ta ostatnia wciąż ogląda stworzone przez nas memy, ale nie rozpoznaje twarzy. Nawet nie dlatego, że nie potrafi, ale dlatego, że tych dawno już nie ma. Albo inaczej, po prostu ma własne.
Prace pokazywane na wystawie powstały m.in. w ramach stypendium Twórczego Miasta Krakowa oraz podczas rezydencji: w MeetFactory w Pradze i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Kuratorka: Ania Batko
godziny otwarcia: wt.-pt. 16:00-19:00
sobota: 15:00-18:00