Organizator: Art in House
Lokalizacja: Centrum Olimpijskie, Wybrzeże Gdyńskie 4, Galeria -1, Warszawa
Kuratorka: Weronika Kaźmierska
Twórców niekiedy dopadają chwile, które wyznaczają nowe kierunki, otwierają oczy na nowe możliwości i wprowadzają głębsze zrozumienie samego siebie i świata wokół. W przypadku Tadeusza Baranowskiego niełatwo odgadnąć, który kierunek jest „jego”. Z jednej strony wybitny grafik, twórca kultowych postaci komiksowych Smoka Diplodoka czy Profesorka Nerwosolka, z drugiej zaś natchniony malarz czerpiący inspiracje wprost z natury i zamykający je w wielowarstwowych kompozycjach pod postacią angażujących asamblaży.
Tadeusz Baranowski urodził się w 1945 roku w Zamościu. Studiował na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. A. Nacht-Samborskiego i prof. A. Kobzdeja. W 1969 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Jego twórczość charakteryzuje się wykorzystaniem różnych materiałów, dzięki czemu prace są przestrzenne, balansują pomiędzy malarstwem i płaskorzeźbą. Artysta w swojej karierze zajmował się także grafiką użytkową i twórczością dla dzieci, za którą w 2007 roku otrzymał medal Gloria Artis od ministra Kultury i Sztuki oraz Dziedzictwa Narodowego. Jego obrazy należą do wielu kolekcji prywatnych i muzealnych.
Światy Tadeusza Baranowskiego, choć zupełnie sobie odległe, tak naprawdę pozostają spójne poprzez osobowość twórcy. Charakterystyczne dla komiksów surrealistyczne wizje wypełnione absurdalnym humorem mają również swoje odzwierciedlenie w pracach malarskich artysty. Kiedy patrzymy na ostatnie prace Tadeusza Baranowskiego, widzimy pełne spektrum doświadczeń z życia artysty. Każda warstwa opowiada nową historię, wciągając odbiorcę w wieloetapową podróż po stanach emocjonalnych twórcy.
Charyzmę i poczucie humoru widać w dziełach artysty na każdym kroku, chociaż to chaos wydaje się być znakiem rozpoznawczym twórcy. Przeplatające się kolory, nieregularne kształty i dynamiczne linie tworzą kompozycje, które poruszają emocje i zmuszają do refleksji. Każdy element jest jakby fragmentem nieznanego świata, który rozszyfrować może tylko odbiorca. Dlatego właśnie dzieła Tadeusza Baranowskiego nie posiadają tytułów. Artysta z charakterystycznym dla siebie przekąsem celowo stawia odbiorcę w konieczności zmierzenia się z tą wielowarstwową kompozycją sam na sam, stwarzając możliwość odnalezienia w nich części siebie. Tadeusz Baranowski wypracował sobie niepowtarzalny i pełen wyobraźni styl nacechowany elementami brutalizmu – a jego nieszablonowy, inteligentny i wielowarstwowy humor zyskał sobie rzeszę miłośników.
Ekspozycja na wystawie w Centrum Olimpijskim obejmuje 30 asamblaży, stanowiących rezultat eksperymentów artysty z formą oraz strukturą z ostatnich kilku lat. Warstwowo nakładane na siebie materiały, specjalnie przygotowane przez artystę, najczęściej czerpane są z natury. W asamblażach Baranowskiego odnajdujemy elementy codziennych przedmiotów takich jak gazety i butelki, ale także gałęzie, deski, tkaniny, kawałki metalu czy pleksi. Istotą tych wydawałoby się skomplikowanych kompozycji jest tworzenie nowych znaczeń i związków między elementami, które pierwotnie mogą być zupełnie niepowiązane. Dodatkowo artysta w wyjątkowo zręczny sposób operuje barwą. Na wystawie zaprezentowane zostaną dzieła zarówno monochromatyczne jak i kontrastowe. Nie zabraknie również dzieł o wyjątkowo subtelnej gradacji odcieni (żółci, granatów, zieleni, brązów i szarości). Twórczość Tadeusza Baranowskiego to sztuka, która mówi bez słów, wyrażając swoisty zamęt i głębokie uczucia. W tych niemalże płaskorzeźbach chaos staje się źródłem inspiracji, prowokując do odkrywania nowych znaczeń i doświadczeń. To nieustanne poszukiwanie harmonii w nieporządku, a jednocześnie hołd dla różnorodności emocji, które definiują nasze istnienie.
