Po utraconym raju każdy dźwięk jest dezintegracją, a harmonia i piękno otoczenia to tylko iluzja.
Marina Dysh.Lova narzuca własną mitologię i wizję traconego raju. Konstruuje jego obraz poprzez antynaturalny zestaw rzeczy ważnych dla artystki: nienadgryziony owoc, porzucone muszle, piankę montażową, stłuczone kieliszki, resztki włosów, folii, tkaninę. Te artefakty groteskowego przedstawienia rzeczywistości świadczą o pewnym paradoksie – człowiek wypędzony z raju, próbując go odzyskać, jedynie deformuje i brutalnie ingeruje w jego naturę, często wbrew sobie.
Na wystawie w przestrzeni B383 znajdzie się dwanaście prac, których liczba odwołuje się do muzycznej zasady symbolizującej napięcie między ładem, a jego dekonstrukcją. Tak jak dodekafonia opiera się na dwunastu dźwiękach traktowanych równorzędnie – jej struktura odzwierciedla utratę porządku i harmonię chaosu. Muzyczna struktura dodekafonii, która łamie tradycyjny porządek, staje się kluczem do odczytania tych prac. Tak jak atonalność dodekafonii obnaża rozpad klasycznych zasad kompozycji, tak destrukcyjna ingerencja człowieka w naturę, narusza pierwotny rytm świata.
Prezentowane prace, z ostatnich kilku lat, stanowią część badań Mariny Dysh.Lovej nad teorią istnienia raju. Choć jej praktyka artystyczna obejmuje różne media, na tej wystawie artystka koncentruje się na płótnach jako obiektach przestrzennych, eksplorując napięcia między materią a ideą, sacrum a profanum, mitem a ekologiczną rzeczywistością.
W drugiej części wystawy, w bardzo bliskim sąsiedztwie na dziedzińcu kultowej willi*, artystka stworzy instalację „Przepis na Raj” – sztucznie wykreowaną, która skłaniać będzie widza do refleksji nad tym, jak mógłby wyglądać Raj. Elementy instalacji, takie jak drzwi z klamkami, kwiat wyrastający z rury, czy fragmenty sztucznego futra, dopełnią scenerię, w której rzeczywistość przeplata się z wyobraźnią. Instalacja Dysh.lovej pod gołym niebem z czasem będzie się zmieniać pod wpływem naturalnych warunków atmosferycznych, co dodatkowo podkreśli jej efemeryczny charakter. Projekt nie daje gotowej odpowiedzi lecz stawia pytania i zachęca każdego do własnych przemyśleń na temat utraconego i traconego raju, i tego, czym, jak mógłby i powinien wyglądać dzisiaj.
Valeryia Kaliaha
*Willa Antoniego Moniuszki – mityczna willa na warszawskiej Ochocie. Tu bawili się warszawscy intelektualiści i artyści, m.in. prof. Jerzy Pelc, Władysław Hasior, a przyjaciele pani Ireny (żona Antoniego Moniuszki – prawnika, matematyka, filozofa, artysty i fabrykanta, zstępnego kompozytora Stanisława Moniuszki), w tym wybitni kompozytorzy XX wieku, m.in. Krzysztof Penderecki i Witold Lutosławski, odbywali próby do kolejnych koncertów i spektakli. Po latach historia zatoczyła koło, w tych murach w 2006 roku realizowany był kulturalny projekt WILLA Warszawa, zorganizowany przez Galerię Raster, w ramach którego odbywały się między innymi letnie dni sztuki, tańca i muzyki, gdzie gościły galerie z Europy i Ameryki. Obecnie działa tutaj Przestrzeń Muzyki Współczesnej Hashtag Lab, pierwsza i jedyna w Polsce stała scena dla muzyki nowej, a na jej dziedzińcu goszczą wystawy artystyczne.
Miejsca ekspozycji: B383 oraz HASHTAG LAB - ul. Barska 38 lok.3 oraz Barska 29 (art & koncerty)
