DIALOG Z TRADYCJĄ EKSPRESJONIZMU ABSTRAKCYJNEGO
Od lat z uwagą i zainteresowaniem śledzę twórczość Sylwestra Piędziejewskiego. To artysta obdarzony słuchem malarskim i swobodą gestu. Jego twórczość można nazwać dialogiem z tradycją ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego. Rysunku uczył go prof. Czesław Radzki, a wiedzę o technikach malarstwa ściennego przekazywał Edward Tarkowski.
Sylwester Piędziejewski obecnie jest profesorem na macierzystym wydziale. W malarstwie poszukuje odpowiedzi na rudymentarne pytania, które stawiali przed nim jego nestorzy. Czym jest obraz? Jakie znaczenie ma znak i czy jest tożsamy z malarskim gestem? Czy kolor można oddzielić od formy? Jaka jest rola materii malarskiej i czym ona właściwie jest? Czy i jak wyrazić piękno i tajemnicę natury? Czy obraz malarski jest w stanie jej dorównać? To tylko niewielka część nurtujących artystę pytań.
W tym nieskończonym dialogu Sylwester przyjmuje postawę poszukującą. Warto zwrócić uwagę na kulturę warsztatu artysty. Wyczulony na dźwięk koloru pracuje z rozmachem, używając różnych podkładów i środków wyrazu. Jego ekspresyjno-poszukująca natura nie pozwala mu na ograniczenie się do jednej techniki. Komplementarność jego działań jest zdumiewająca – płótno, papier, tektura, drewno czy otynkowana ściana to naturalne środowisko artysty.
Sylwester Piędziejewski w swojej praktyce malarskiej bliski jest taszystowskiej metodzie pracy. Artysta korzysta także z doświadczeń informelu. Taszyści wierzyli, że obraz jest poddany ich instynktowi. Tworzenie nie jest kontrolowane przez rozum czy rozwagę twórcy. Sylwester Piędziejewski zawierzył własnej intuicji. Posiadając 3 malarski słuch i swobodę gestu, tworzy obrazy o niezwykłym brzmieniu. Przenosząc widza w nowe, nieznane przestrzenie, wyzwalają one emocje porównywalne do tych, które odczuwamy w kontakcie z pięknem natury.
Prof. Tomasz Milanowski, Dziekan Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP Warszawa, kwiecień 2022
Profesor Sylwester Piędziejewski urodził się w Gostyninie. W latach 1989-1994 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego. Aneks do dyplomu z malarstwa ściennego wykonał w pracowni prof. Edwarda Tarkowskiego. W 1994r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Trzy lata później rozpoczął prace na stanowisku adiunkta I stopnia w Pracowni Technologii i Technik Malarstwa Ściennego. Obecnie pracuje dalej na ASP w Warszawie w Pracowni Technologii i Techniki Malarstwa Ściennego. Na Wydziale Malarstwa pełni funkcję kierownika Katedry Problemów Plastycznych. Zdobyte umiejętności owocują stawianiem sobie i innym coraz to nowych wyzwań z zakresu sztuki, szczególnie malarstwa ściennego o tematyce sakralnej i polichromii.
Zajmuje się malarstwem sztalugowym i rysunkiem. Wykonuje też wiele działań z zakresu realizacji malarstwa ściennego oraz rekonstrukcji polichromii, ostatnio (2008-2009) wykonał renesansową replikę w Kościele św. Rocha w Brochowie (miejscu chrztu F. Chopina). Realizował malarstwo ścienne w Polsce, Rosji, Izraelu i we Włoszech. W pracy artystycznej fascynują go pola korespondencji pomiędzy różnymi technikami malarskimi i możliwości transformacji środków wyrazu jednej techniki malarskiej na grunt innej. Dzięki temu ulotność akwareli, wyrazistość farb olejnych, spontaniczność szkiców oraz kontekst przestrzenny i monumentalność fresku oddają bogactwo przeżyć wewnętrznych i poszukiwań twórczych tego artysty.
Ważniejsze wystawy indywidualne: 2012: Dokądkolwiek idę, malarstwo, Galeria na Piętrze, ZPAP w Łodzi; 2011: Za tą następną górą, malarstwo, The Red House Gallery, Tel-Aviv; 2009: Wystawa malarstwa, Salon Gdański, Polska Filharmonia im. F. Chopina; 2008: Doświadczanie Przestrzeni, malarstwo, Galeria Młodych Twórców, Warszawa; 2014: Wystawa malarstwa, Płockie Towarzystwo Naukowe, Płock.
