Wystawa plenerowa przygotowana na planszach przez Muzeum Historii Kielce na Placu Artystów w Kielcach, prezentowana w ramach III Festiwalu Fotograficznego FOTOPERYFERIE organizowanego przez:
Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach i FUNDACJA IM. KIELECKIEJ SZKOŁY KRAJOBRAZU
przewodnicząca Rady Fundacji Małgorzata Sajkiewicz-Kręt
prezes Fundacji – Katarzyna Samczyńska
kurator Festiwalu – Stanisława Zacharko-Łagowska
Wiejskie drogi, przecinające charakterystyczne pasiaki pól, wydeptane ludzkimi nogami, kopytami zwierząt, wyjeżdżone kołami wozów i maszyn rolniczych, były integralną częścią świętokrzyskiego krajobrazu i istotną formą jego struktury. Kręte i nierówne, dostosowane do pagórkowatego terenu i skalnych ostańców, głęboko rzeźbione koleinami w kamienistej ziemi, tworzyły rzadką siatkę ciągów komunikacyjnych, wijących się pomiędzy polami i łączących ze sobą poszczególne miejscowości – i ludzi. Zmieniły się – jak i cały świętokrzyski krajobraz. Poszerzone, częściowo wyprostowane, pokryte asfaltem, są na pewno lepsze i wygodniejsze – ale nie mają niegdysiejszego, pierwotnego i ponadczasowego uroku… Ten został utrwalony w fotografiach artystów Kieleckiej Szkoły Krajobrazu. I dzięki nim nadal może nas zachwycać i wzruszać.
Kielecka Szkoła Krajobrazu to grupa fotografików kieleckich na czele z Pawłem Pierścińskim – ale i określenie wypracowanego przez nich specyficznego sposobu fotografowania świętokrzyskiego krajobrazu: z niskiego punktu ujęcia, skupionego na ukazaniu struktur ziemi i zapisu w niej pracy człowieka.
KSK funkcjonowała od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Poza Pawłem Pierścińskim, teoretykiem i liderem grupy, do głównego jej składu należeli: Janusz Buczkowski, Wacław Cisłowski, Jerzy Kamoda, Jan Spałwan i Tadeusz Jakubik. Kontynuowali ich dzieło Stanisław Sudnik, Henryk Pieczul, Andrzej Pęczalski, Jerzy Piątek, Piotr Kaleta, Jerzy Mąkowski , Aleksander Salij, Andrzej Łada, Andrzej Borys, Jerzy Soiński.