słowo:kolaż (warsztaty blackout poetry)
Osoba prowadząca: dr. Zuzanna Seweryna Dolega
Warsztaty blackout poetry na bazie tekstów (literatura polska, literatura obcojęzyczna). Blackout poetry to artystyczny nurt poetycki, polegający na kreatywnej i odautorskiej reinterpretacji istniejącego już tekstu. Na bazie materiału tekstowego (stronica książkowa, strona z czasopisma, skrawek pisma odręcznego) artysta wykreśla niepotrzebne fragmenty lub podkreśla te, które są dla niego istotne. Sposobów na wyizolowanie nowego wiersza jest wiele, mogą być w nich zawarte kody interpretacyjne i tropy dla odbiorcy. Podczas 2h warsztatów stworzymy cykl premierowych, autorskich prac za pomocą różnych technik wymazywania, wykreślania i izolowania istotnych dla nas ciągów słów. Z recyklingowanego materiału (stare książki, gazety, notatki, wiersze) powstanie nowy, autorski mikrotomik tworów poetyckich. Poruszymy również temat pisma asemicznego, pisma intuicyjnego.
Warsztaty zostaną poprzedzone półgodzinnym oprowadzaniem kuratorskim Krzysztofy Kornackiej po wystawie Granice Obecności. Zuza Dolega/Konrad Juściński, która została zorganizowana w ramach tegorocznej edycji Warsaw Gallery Weekend.
Czas trwania warsztatów: 2h
Maksymalna liczba uczestników: 8 – 10 osób
Liczba miejsc ograniczona, zgłoszenia proszę wysyłać na adres mailowy office@molskigallery.com
10 października 2024 Varsztatovnia ul. Dzielna 5
Grupa pierwsza: 15:00 – 17:30
Grupa druga: 18:00 – 20:30
Zuza Dolega (Zuzanna Seweryna Dolega) – ur. w 1990 roku w Gdyni, gdzie mieszka i tworzy w dziedzinie sztuk wizualnych. Zajmuje się pirografią, rysunkiem, kolażem, poezją konkretną, instalacjami artystycznymi, tkaniną, miniaturami i projekcjami analogowymi. Od 2012 roku specjalizuje się (jako jedna z nielicznych w kraju) w technice pirografii, którą łączy zawsze ze sztuką papieru, tkaniną artystyczną, instalacjami typu site specific dla miejsca i ludzi, wykorzystującymi światło i grę cieni. Tworzy również monumentalne instalacje-wycinanki, kolaże, dzieła w duchu asemic writing, blackout i redacted poetry. W poszukiwaniach twórczych zajmują ją także zagadnienia z dziedzin takich jak neuroestetyka i synestezja w sztuce. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Gdańsku. Asystentka w Pracowni Rysunku Studyjnego, Pracowni Rysunku Koncepcyjnego i Pracowni Rysunku Narracyjnego. Wykładowczyni i twórczyni autorskiego warsztatu kolażu na Wydziale Malarstwa ASP w Gdańsku. Prowadziła również zajęcia na podyplomowych studiach Arteterapii w Gdańsku. W 2022 uzyskała tytuł doktory sztuk pięknych za pracę doktorską „Czuły czytnik rzeczywistości. W poszukiwaniu współodczuwania”. Uczestniczka wielu wystaw i projektów artystyczno-badawczych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Jej prace były prezentowane i znajdują się w kolekcjach między innymi w: Polsce, Niemczech, Danii, Macedonii, Turcji, Tunezji, Japonii, Chinach, Australii, Argentynie, Ekwadorze. Członkini prestiżowego, międzynarodowego stowarzyszenia IAPMA. Laureatka stypendiów i nagród, w tym Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury za rok 2020. Prowadząca warsztaty, prelekcje, wykłady z dziedziny kolażu, współpracując z ośrodkami kultury i sztuki, między innymi: GAK Plama, Gdańska Galeria Miejska, Halo Kultura, ASP w Gdańsku, Wikimedia Polska, Dom Spotkań z Historią, FINA, Dom Kultury Praga.
Opis wystawy:
Granice obecności
Stworzyć sytuację, w której przedmioty stają się tłem dla miejsca swojego aktualnego bycia. Pozwolić przestrzeni wypełnić swą gęstością zamkniętą architekturę galerii i wejść do wnętrza znajdujących się w niej przedmiotów, rozpychając się w nich swą obecnością. Granice przedmiotu zostają określone przez obecność w nim idei decydującej o jego istnieniu. Zmieniająca się wokół nas codzienność synchronicznie zmienia kształt otaczających nas obiektów, przez co same dzieła sztuki zaczynają funkcjonować jako gatunki endemiczne będące milczącymi świadkami obecności swych autorów. Translacja emocji, rodzących się w danym momencie i czasie, w (nie)określoną formę materii artystycznej łączy twórczość Zuzy Dolegi i Konrada Juścińskiego. Współodczuwanie intencji artysty i odbiorcy staje się możliwe poprzez stworzenie przestrzeni, w której pomostem w nawiązaniu dialogu jest wszechogarniająca pustka. Jej obecność zaciera granice, a tym samym pozwala na wyizolowanie przy jednoczesnym trwaniu „W” nadzwyczajnym dopełnieniu.