Na wystawie zostaną zaprezentowane prace artystek-przedstawicielek trzech pokoleń: Moniki Drożyńskiej, Teresy Jakubowskiej, Heleny Minginowicz i Ali Savashevich.
Wysiewają się same, rosną z nasion niesionych na gapę siłą grawitacji oraz podmuchami wiatru. Samosiejki są nieokiełznane i nieproszone, a przez to, że do ich wzrostu nie przykłada ręki człowiek, bywają poddawane kontroli lub likwidowane z ustanowionego porządku. Zaprezentowany na wystawie wycinek działalności trzech pokoleń artystek nasuwa skojarzenia z niezależnością, determinacją i hardością zaklętą w tytule. W kondycji kobiet i natury dostrzec można niejeden wspólny mianownik.
Zaprezentowane na wystawie narracje traktują o kiełkującej w kobietach sile, odporności, świadomości potrzeby wkładania wysiłku, by nieustannie się realizować i przeobrażać. Nie opierać się trudom, emocjom, buntowi i rozkoszom. Doświadczenia, również te trudne i nieprzyjemne, kształtują wrażliwość, karmią intuicję, emocjonalność oraz twórczą postawę. Potrzeba wyrażenia tych wartości jest głęboko zakorzeniona w wielu artystkach, które nieustannie potrzebują naturalnego rozwoju. Zagłuszanie intuicji, pokorności oraz stagnacja są wbrew ich naturze. Dlatego w pełnej gotowości na nowe, w obawie przed atrofią, najdrobniejszy podmuch wiatru traktują jako przyczynek do działań, samostanowienia i rozkwitu.
kuratorka: Katarzyna Piskorz
Fotografia u góry: Teresa Jakubowska, Czekając na wiatr, 1971