Wioska to czasem jedna uliczka i kilka gospodarstw. Domy i ogródki, pies, kury, suszące się pranie.
Jest jednak mnóstwo miejscowości, gdzie nie ma już ludzi, drzewa nie mają kogo karmić i nikt nie przycina ich gałęzi na wiosnę. Pokazują jednak ślady tutejszych mieszkańców, budząc wyobraźnię i rodząc pytania.
Jednym z takich miejsc jest niewielki Tarczyn, gdzie opuszczone budynki przeznaczono na rezydencję artystyczną. Powstała dla osób, które w swojej twórczości badają historię Dolnego Śląska lub inne zagadnienia związane z przeszłością i pamięcią. Pierwsza edycja pobytów badawczych dowiodła, że także wiele młodych artystek i artystów sięga po te trudne tematy. Wydarzenia porezydencyjne uświadamiają natomiast wciąż żywą potrzebę podejmowania rozmowy, pogłębiania wiedzy i dzielenia się losami i doświadczeniami.
Zebrane prace rezydentek i rezydentów dotyczą traum pokoleniowych i poszukiwań tożsamości, niektóre wychodzą z konkretnych wydarzeń historycznych, inne z pozoru zupełnie w nich nieosadzone, odnoszą się do samej przyrody i pejzażu. Wszystkie jednak wynikają z zadumy, którą wspomniane otoczenie umożliwia, wszystkie też podobną zadumę powodują.
Odsyłają do kwestii, do których wraca się niechętnie, bo uruchamiają w nas niezgodę i poczucie bezsilności; jednocześnie w jakiś sposób koją. Pojawia się we mnie uczucie, które dobrze uchwycił dolnośląski poeta pisząc „rośnie we mnie to samo, co we mnie maleje”. To moment, w którym uświadamiasz sobie coś dojmującego, i w tej samej chwili to oswajasz. Stawianie pytania i naraz znajdywanie odpowiedzi. Balansowanie pomiędzy wzburzeniem i spokojem. Suszące się na wietrze pranie.
Artystki i artyści:
Anja Asche, Lisa Maria Baier, Oliwia Drozdowicz, Theo Guicheron Patrycja Plich, Oscar Lebeck, Amelia Nin, Bartłomiej Puch, Viktoriia Tofan, Anastasiia Zuzuliak
Kuratorka:
Jagna Domżalska
Miejsce wernisażu; BULVARY
Fotografia u góry; Viktoriia Tofan, Skorupy pamięci, 2023