Rafał Urbański to doktor sztuki, malarz, grafik, a także twórca prac multimedialnych łączących tradycyjne techniki artystyczne z najnowszymi osiągnięciami technik cyfrowych. Obecnie zawodowo związany jest z Instytutem Sztuk Wizualnych UJK w Kielcach, gdzie pełni funkcję wicedyrektora ds. naukowych oraz z kieleckim Teatrem im. Stefana Żeromskiego. Współpracuje także z Politechniką Świętokrzyską.
Jest twórcą projektów plakatów, folderów, opracowań naukowych, katalogów m.in. do kilkudziesięciu wydarzeń artystycznych w Polsce i zagranicą. Uczestniczył w ponad 150 wystawach w 20 krajach. Jego prace znajdują się w zbiorach galerii i muzeów w Polsce, Chinach i Rosji oraz w zbiorach organizatorów biennale grafiki w Hiszpanii, Serbii i Bułgarii.
Rozległa twórczość Rafała Urbańskiego - artysta uprawia malarstwo, grafikę komputerową i wideo-art - w dużej mierze skupia się na zgłębianiu formalnych, treściowych i multimedialnych możliwości QR-ów. Geometryczny rytm czarno-białych kwadratów, który bez stosownych komputerowych aplikacji niewiele osób potrafi odczytać, przyciąga zarówno swoją graficzną, ascetyczną urodą, jak i możliwościami zapisywania nim skondensowanych, konkretnych treści. Artystę fascynuje i jedno, i drugie.
Stanisława Zacharko-Łagowska, historyk sztuki
Defragmentacja IV
„Defragmentacja IV” to to wystawa, na której prezentowane są prace z lat 2013-2022, czyli okresu twórczości obejmującego, charakterystyczne dla Rafała Urbańskiego, obrazy/obiekty interaktywne. Dr Katarzyna Sadrak, kurator wystawy, wyjaśnia, że artysta połączył tradycyjne medium malarskie ze śladem cyfrowym i interaktywnym doświadczeniem odbiorcy.
Ta hybrydyczna forma dzieła malarskiego – niespotykana wcześniej - wprowadza nową i ciekawą formę bezpośredniej komunikacji pomiędzy twórcą dzieła a odbiorcą. Dzieło malarskie angażuje odbiorcę do podjęcia próby odkrycia swojej tajemnicy.
dr Katarzyna Sadrak
Wskazówka zawarta jest w kodzie QR, DataMatrix i Spotify, a pełne „rozkodowanie dzieła” możliwe jest poprzez „sczytanie” bogatej materii malarskiej przy użyciu smartfona czy tabletu.
Ten proces odkrywania dzieła jest szalenie interesujący. Artysta stosując kody, tworzy dzieła intermedialne i interaktywne. Oglądając dzieło - odbiorcy „tańczą” wokół obrazu szukając odpowiedniego kąta i odległości potrzebnej do zeskanowania kodu… odchodzą, by zaraz wrócić, by podejść bliżej... Zaskoczeni, że zimna geometryczna forma kodu przesycona jest niezwykłą wrażliwością twórcy. Słuchając muzyki, przyglądając się ponownie strukturom na powierzchni płótna, zostają „przetransferowani” przy pomocy kodu do analogowo-wirtualnej przestrzeni obrazu.
dr Katarzyna Sadrak