Alicja Bielawska proponuje potraktowanie dzieł sztuki jako modeli do ćwiczenia odczuwania otaczającego nas świata. Stają się one wskazówkami do poruszania się w rzeczywistości, pokazując jej nieoczywiste warstwy i aspekty. Wystawa „Na przecięciu linii” jest szóstą odsłoną cyklu „Prototypy”, w którym artystki i artyści nadają nowe znaczenia oraz konteksty pracom z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi.
Przez wystawę prowadzą nas linie. Linie kroków, linie na papierze, linie napotkanych spojrzeń, linie zarysowujące przestrzeń, wreszcie – linie pokrywające rysunki, których w tej edycji „Prototypów” możemy zobaczyć blisko pięćdziesiąt. Rysunek nie jest tu jednak tylko medium pomocniczym, szkicem do dalszych prac. To również pełnoprawne dzieło sztuki, zestawione w dialogu z rzeźbami Keitha Sonniera, Thei Djordjadze, Katarzyny Kobro i samej Alicji Bielawskiej. W pracach dominuje abstrakcja, jest ona jednak poetycka i otwarta na wielość interpretacji. Jej język jest uniwersalny, daje każdej osobie możliwość odczytania dzieła intuicyjnie i poprzez własne doświadczenia. Abstrakcja odnosi się do pamięci odbiorczyni_cy i jej_go osobistych wątków, pozwalając na zbudowanie nowych sieci skojarzeń wokół rozpoznawanych kształtów, faktur i kolorów. Przedmioty i materiały, z których stworzone zostały rzeźby, są zaczerpnięte z otaczającej nas rzeczywistości i pełnią rolę łączników pomiędzy dziełem abstrakcyjnym a odbiorczynią_cą. Wystawa Bielawskiej jest bowiem przestrzenią wyjętą z codzienności, ale jednocześnie odnoszącą się do niej. To mikroświat, w którym możemy spotkać się z wyobrażeniami, myślami oraz odczuciami artystów i artystek w warunkach sprzyjających kontemplacji.
Alicja Bielawska nawiązała artystyczny dialog z twórczyniami i twórcami działającymi na przestrzeni ostatnich stu lat, pokazując przepływ koncepcji i tematów, które powracają w pracach artystów tworzących w różnym czasie, miejscu i warunkach. Otwartość prac sprawia jednak, że autorami i autorkami wystawy nie są jedynie artystki i artyści, których dzieła możemy zobaczyć. Wystawa zaprasza odbiorczynię_cę do współtworzenia jej swoją obecnością. Nasze ciała poruszające się pomiędzy dziełami są już nie tylko narzędziami do odbioru sztuki, ale wchodzą z nią w interakcje. Każda osoba zwiedzająca wnosi ze sobą własny rytm. Wątek choreograficzny jest silnie zaznaczony przez film Johanny Billing „I’m Lost Without Your Rythm”. W projekcji tej - podobnie jak w przestrzeni wystawy - proste, zaczerpnięte z codzienności ruchy tworzą dialogi zarówno pomiędzy osobami, jak i z ich otoczeniem. Przestrzenność rzeźb sprawia zaś, że nasze spojrzenie nie zatrzymuje się tylko na samej rzeźbie, ale również przenika ją i sięga poza. Kształty nie są zdefiniowane na zawsze, każdy nasz krok generuje nowy widok i tym samym nowe dzieło. Nie istnieje jedyny preferowany i finalny obraz – Bielawska proponuje nam wielość równoważnych perspektyw.
Artystki i artyści:
Alicja Bielawska, Johanna Billing, Thea Djordjadze, Emilia Małgorzata Dłużniewska, Simone Forti, Maria Jarema, Koji Kamoji, Katarzyna Kobro, Keith Sonnier, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Franciszka Themerson, Stefan Themerson, Teresa Tyszkiewicz
Alicja Bielawska (1980) – jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (2005) i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie (2009), finalizuje doktorat na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Tworzy rysunki i rzeźby – stosując tkaninę, metal, drewno i ceramikę. W swoich pracach artystka koncentruje się na materialnej sferze codzienności i relacji pomiędzy przedmiotami, wnętrzami a wspomnieniami. Dotyka w nich także kwestii względności naszej percepcji. Do swoich realizacji wprowadza również elementy choreografii i performansu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012), Startstipendium Mondriaan Fonds (2012/2013), Młodej Polski (2014). Odbyła rezydencje artystyczne w Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie (2014-2015) i w Nida Art Colony (2016). W 2015 nominowana była do nagrody SPOJRZENIA – Nagroda Deutsche Bank, współorganizowanej przez Zachętę –Narodową Galerię Sztuki w Warszawie, a w 2016 do nagrody Paszporty Polityki w kategorii sztuki wizualne. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Kuratorka wystawy: Katarzyna Słoboda