Cykl instalacji artystycznych Primeval. Adamskiego Wawrzyńca pociąga temat pierwotnego człowieka i wszystkiego, co mogło być bodźcem do jego rozwoju intelektualnego, czego efektem była indywidualna wystawa malarstwa w 2022 roku pt. „Ludzkie szczenię”. Cykl Primeval jest kontynuacją poszukiwań źródła człowieka w formie rzeźbiarskiej przez tego artystę, w kontekście tego, co pierwotne. Prace nad cyklem rozpoczęły się pod koniec 2022 roku, a ostatnie dzieła zostały zakończone na początku 2024. Tutaj należałoby się zastanowić, czym dokładnie są dzieła spod znaku Primeval ? Niewątpliwie są to instalacje artystyczne tworzone z poszczególnych drucianych wici, które tworzą całe sploty, osadzając dzieło w foremnej ciężkości rzeźby, a jednocześnie obecność tworzywa jest wytrącona i traci swoją jednoznaczną wymowę materiału, mogąc przywodzić na myśl miękkie foremne tkaniny artystyczne. Artysta przed przystąpieniem do pracy nad danym dziełem wykonuje jedynie proste szkice, gdyż to podczas fizycznych zmagań materia jest w stanie pozwolić lub nie na nadanie założeń pierwotnego kształtu. Szkice powstają głównie po to, aby próbować rozwiązywać problemy techniczne nadania dokładnych form z materiału, jakim w głównej mierze jest różnego rodzaju i różnej grubości drut. Adamski Wawrzyniec celowo używa drucianego materiału dającego techniczne możliwości jego formowania, giętkość, plastyczność, jego podatność na kształtowanie, uległość wobec woli twórcy i poczucia stałości nadanego kształtu. Dodatkowo drut oddaje potrzebę artysty na ukazanie wrażeniowości fal, drgań i dźwięków poprzez gęste sploty tego tworzywa stwarzając rzeźby niejako naczyniami, nośnikami organicznego, pierwotnego i wiecznego echa, które przechowują je, aby w razie potrzeby móc uwolnić swoje pokłady. Jednak wykorzystano nie tylko metaliczny drut. W formach rzeźbiarskich znajdziemy także sznurek, tkaniny czy skórki pomarańczy, które według założeń artysty mają w sposób powolny i naoczny ukazać symboliczny cel przemijania rzeczy „organicznie ożywionych”. - pierwotna cisza – pierwotne drganie – pierwotny dźwięk. Cykl Primeval pokazuje swoją cykliczność, rozpoczynając się od bardziej abstrakcyjnych form, chcąc jeszcze mocniej uwypuklić przekaz tego, co niewidoczne i tego, co krąży w eterze od samego początku wszelkiego istnienia. Z czasem rzeźby nabrały kształtów od jakby pierwotnych do zbiegów bliżej określonych. Kształtem zaczynają one przypominać muszle czy twarz ludzką, co świadczy po części o fascynacji antyczną kulturą i sztuką grecką autora, ukazując przy tym przemiany w formowaniu się kształtów zachodzące z biegiem czasu. Jednakże rzeźby te są nadal przefiltrowaną formą wyrazu Adamskiego. A jakie znaczenie ma kolor, jakim pokrywa rzeźby ? Artysta zdradza, że ma on jedynie pomóc wydobyć się nadanej formie w rzeźbie i niczym w antycznych rzeźbach wykutych w skale, pokryta na nich polichromia pierwsza utraciła swą trwałość, obnażając czyste formy nadane przez twórców. Potrzebę ukazania tego, co w rzeźbach, zauważymy również w malarstwie tego artysty. I tak na wystawie zaobserwujemy także obrazy olejne, w które przemycany jest koncept rzeźb Primeval.