Wystawa Pracowni Tkaniny Eksperymentalnej Prof. Wojciecha Sadleya ASP w Warszawie (1968-2002), kuratorowana przez Kamę Zboralską, to prezentacja szeroko rozumianej sztuki tkaniny obejmującej gobeliny przyścienne, prace przestrzenne, prace wykorzystujące surowce tradycyjne (wełna, sznurek) a także metal i skórę. Dziełom Profesora, wybitnego artysty – malarza, rysownika, rzeźbiarza, architekta wnętrz, twórcy m.in. kompozycji przestrzennych, reliefów ceramicznych, witraży, który w istotny sposób wpłynął na uznanie „tkaniny” za sztukę wysoką będą towarzyszyć dokonania: Stanisława Andrzejewskiego, Barbary Basiewicz, Anny Buczkowskiej, Bogny Jaroszewicz-Fogler, Elżbiety Kanieckiej-Siegoczyńskiej, Barbary Łuczkowiak, Zygmunta Łukasiewicza, Anny Michniewicz, Anity Sadlej-Stelmach. Każdy z nich – uczestnik wielu prestiżowych wystaw, laureat ważnych nagród artystycznych pokaże swoje najnowsze prace. Mistrz i uczniowie – silne osobowości, co ich łączy, co jest wspólne, a co jest odrębnym, istotnym wkładem w tę ciągle nie do końca docenianą dziedzinę sztuki - na te i inne pytania być może uzyskamy odpowiedzi w trakcie oglądania ekspozycji będącej spotkaniem tych niezwykłych twórców.
Wspólnym mianownikiem jest przede wszystkim osoba Profesora, mentora, promotora większości uczestników wystawy. O twórczości Wojciecha Sadleya, inny wybitny artysta - Jerzy Nowosielski mówił, że jest (…) niezależna, nieprzewidywalna. Jest dzika. A na czym ta „dzikość” Sadleya polega? Po pierwsze na tym, że nie uprawia żadnej ze znanych dyscyplin artystycznych. Nie jest ani „malarzem” ani „rzeźbiarzem” i nie jest też „instalatorem”. Dziwne przedmioty, jakie wytwarza, a jakie mogą niepokoić, gorzej, wywoływać uczucie grozy, są czymś absolutnie autonomicznym. Nie wiem właściwie, co to jest. I o tem nie zamierzam mówić ponieważ staję tu przed tajemnicą. 
Wystawie towarzyszy katalog przybliżający sylwetki wszystkich jej uczestników.
(materiały prasowe)