Andrzej F. Filipowicz – w latach 1975 – 2012 związany czynnie z koszalińskim środowiskiem artystycznym. Od końca lat 70. tworzył w nurcie fotorealizmu i hiperrealizmu, a następnie odszedł od realizmu skrajnie iluzyjnego, wkraczając w obszar sztuki nieprzedstawiającej, gdzie jako prekursor nawiązał w malarstwie do teorii RZECZYWISTOŚCI POZORNEJ. Wystawiał swoje prace w wielu galeriach w Polsce i za granicą, m.in. w Niemczech i w Kanadzie. Obecnie mieszka i tworzy w Warszawie. Jest członkiem OW ZPAP.
"Prace, które prezentuję na wystawie, są próbą odpowiedzi na pytanie, czy obrazy nieprzedstawiające mogą być obszarem poszukiwania dowodów na istnienie w sztukach wizualnych rzeczywistości pozornej, czyli takiej, w której subiektywny obraz jest łudząco podobny do obrazu odbieranego powszechnie jako rzeczywisty.
W konsekwencji, nasunęła mi się myśl o odrzuceniu w twórczości pojęć początku oraz końca i zastąpieniu ich pojęciem nieskończoności. Przyjęcie tej tezy skłoniło mnie do swobodnej transpozycji obserwowanych obrazów i przeżywanych wrażeń, co z kolei pozwoliło na zwiększenie twórczego manewru i przeniesienia własnych sugestii w układ poza, czyli w miejsce swobodnej interpretacji. Moim dążeniem jest zajęcie stanowiska wobec różnych struktur rzeczywistości, a zatem odpowiedzi na pytanie: czy sytuacja i jej obraz istniejące subiektywnie są tak samo prawdziwe jak sytuacja i jej obraz odbierane powszechnie jako rzeczywiste? Odpowiedź twierdząca byłaby potwierdzeniem tezy o istnieniu rzeczywistości pozornej" - Andrzej F. Filipowicz
(materiały prasowe)