"Postacie" są czwartą indywidualną wystawą Wiktora Gutta w galerii, na którą składa się wybór prac z lat 1990/2000 oraz najnowsze rzeźby warszawskiego artysty.
“ W latach 1969 - 2022 poświęciłem 38 swoich prac postaciom, które z różnych powodów były mi bliskie. Brat, matka, zaprzyjaźnieni artyści, a także postacie ze świata sztuki oraz historii i religii.
To były różne formy - od klasycznie rozumianej rzeźby poprzez fotografie, film, instalacje czy efemeryczne i dokumentowane działania. Dobór postaci wynikał z potrzeby bliskości, przyjaźni, czy ciekawości. Czasami był to wizualny komentarz do zjawisk czy osób, które społecznie stanowiły dla mnie ucieleśnienie zła. [...]
Ważną częścią moich najnowszych rzeźb stanowił kontekst natury. Postacie Oskara Hansena, Aldousa Huxleya, George’a Orwella, Mariny Abramović, Cudjo Lewis, Hermana Nitscha czy Pani Leokadii umieściłem w otaczającym mnie środowisku drzew, roślin, pór roku. Natura aktywnie formowała wniesione formy rzeźbiarskie. Nasycała faktury i powierzchnie swoim kolorem i trudnym do nazwania duchem. Stawały się bytem pośrednim między Naturą, a mną. Kontekst natury diametralnie różny od kontekstu miasta, wyznaczał zupełnie inne odniesienia przestrzenne i zmysłowe: nisko - wysoko, daleko - blisko, ciepło - zimno, żywe - martwe, mokre - suche i wiele innych. Ważna była dla mnie stała obecność tych prac w naturze, bo wtedy wszystkie zmiany i kontrasty objawiały się w całym cyklu dobowym i rocznym. Tą zmianę percepcji opisał Huxley i tak się stało z poświęconą jemu rzeźbie. W filmie pokazującym powstawanie tej pracy, relacja rzeźby do tła natury zmieniła się po wyciszeniu dźwięku szumiących drzew. Ujawniał się inny wymiar przestrzeni. Tło natury i pierwszoplanowa rzeźba stały się jednością.
Wszystkie postacie, z którymi podjąłem dialog poprzez różne formy i media, są obecne w mojej wyobraźni i emocjach. Towarzyszą mi na co dzień, są drogowskazem etycznym i mają wpływ na to, jak postrzegam świat wokół mnie.” W. G.
