Piotr Urbanek – Ufodziciel II. Bizarriusz polski.

Autor poddaje analizie własne sny, które przetwarza w obrazy. Niektóre przedstawienia kojarzą się z literaturą lub powieścią graficzną, inne natomiast z motywami przeniesionymi z filmów. Tytuł obrazu wydaje się być przewodnikiem po świecie wizji artysty, który wypełnił swoje płótna wyimaginowanym pejzażem, gęstą strukturą figur i symboli ujętych w konwencji horror vacui. Przestrzeń jest umowna, wypełniona „akwatycznym” błękitem - sugerującym substancję snu - zaburzona jest nienaturalnej wielkości postaciami, przedmiotami czy dekoracyjnymi elementami architektury. Sceny przypominają te rodzajowo-alegoryczne czy religijno-wizyjne, które obecne były w malarstwie średniowiecza i renesansu - Hieronima Boscha i Pietera Bruegla, czy też w późniejszym malarstwie wybranych surrealistów. Równolegle dzieła wpisują się w nurty kojarzące się z estetyką zwaną magicznym realizmem.
Kuratorka Wystawy: dr Katarzyna Sadrak