Zapraszamy do fascynującego spotkania z twórczością Piotra Pasiewicza, jednego najbardziej rozpoznawalnych łódzkich artystów. Na wystawie prezentowane będą prace z różnych cykli, pełne intensywnych kolorów, pewnej kreski i korelacji między plamą barwną, a fakturą.
kuratorka: Joanna Polkowska
Drzewa nigdy nie śpią?
Tak.
Natura jest harmonijną całością, wewnętrznie bardzo zróżnicowaną i złożoną, ale funkcjonującą jako jeden byt. Natura wciąż się przeobraża, nie tracąc nic ze swojej spójności. Natura jest czujna. Jedna z jej części - człowiek, choć nierozerwalnie z nią związana zdaje się być oddzielna. Czy w czasach, gdy ludzie zdają się być niezależni od natury możemy mówić o jedności z nią? Czy wciąż jeszcze możliwe jest porozumienie międzygatunkowe?
Nasuwa się pytanie, jaką częścią człowieka jest natura, a jaką częścią natury człowiek.
Piotr Pasiewicz
Twórczość Piotra Pasiewicza, cechuje integralna z nim samym i właściwa mu obsesja biomorficznej formy, którą artysta definiuje w sposób doskonały. We współczesnym świecie sztuki, gdzie następujące po sobie mody plastyczne oraz zmiany stylowe zaskakują odbiorców niemalże na każdym kroku, dobrze jest doświadczać konsekwencji działań Pasiewicza, którego sztuka idąca wytyczonym torem pogłębia pewną ideę artysty koncentrującą się wokół abstrakcyjnej formy wyrazu. Przeniesienie za pomocą malarskiego gestu prawdy o otaczającym artystę świecie, poprzez nieustanne zmagania z ujarzmieniem znaków, tworzących jego język malarski przyczynia się do powstania prac, w których sam twórca toczy pewnego rodzaju zmagania z wyłaniającymi i przenikającymi się, nadbudowującymi i transformującymi, bezforemnymi kształtami.
Jego obrazy zbudowane ze stłoczonych, zdeformowanych i niedookreślonych form oraz plam barwnych, wydawać by się mogło powstałych przypadkowo, w rzeczywistości jednak stanowią zbiór malarskich znaków występujących w określonym porządku. Na płótnach Pasiewicza zaobserwować zatem można wielopłaszczyznowe, skomplikowane struktury balansujące na granicy mikro i makrokosmosu.
Artysta w swoich dziełach koduje za pomocą języka abstrakcji elementy świata rzeczywistego, ujęte mikroskopowo gdzie pojedyncze atomy materii pozostając w ciągłym ruchu ulegają nieustannym transformacjom przyczyniając się do powstania wyczuwalnych napięć wewnątrzobrazowych domagających się swojego miejsca w przestrzeni obrazu. Nie dziwi zatem fakt, że abstrakcyjne kompozycje Pasiewicza wykraczają poza granice płótna, nie mające początku ani końca, rozlewają się w przestrzeni jakby w nieskończoność. Ta swoista nieuchwytność form przedstawiania rozedrganej, agresywnej oraz delikatnej jednocześnie tkanki żywej materii, w której na próżno szukać dwóch takich samych zdarzeń, w konsekwencji prowadzi odbiorcę do przenikania tkanki malarskiej w poszukiwaniu harmonii tkwiącej w pozornym chaosie nieregularności znaków zawartych w pracach Pasiewicza.
Łukasz Wiącek
historyk sztuki
Piotr Pasiewicz (ur. 1979, Łódź)
Ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Grafiki i Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (Pracownia Malarstwa u prof. Andrzeja M. Bartczaka).
Laureat konkursów, m.in.: Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011/2012), Artystyczna Podróż Hestii (2013). Na swoim artystycznym koncie ma liczne wystawy indywidualne oraz zbiorowe w Polsce i za granicą. W swojej twórczości wykorzystuje różne media, tj. grafikę warsztatową, malarstwo, rysunek, performance, wideo-art oraz krótkie formy filmowe.
Katalog wystawy -> TUTAJ
