Artysta ten w pewien sposób wybiera niedziałanie zamiast tego preferując milczenie. Jego milczenie wyraża się chociażby w tym, że jego wyeksponowane w przestrzeni publicznej prace nie noszą tytułów, nie dają wskazówek odbiorcy. Cicha obecność obrazów Jargusza jest jednak wyrazem jego rzeczywistej walki o prawo do uznania autonomicznej obecności sztuki w przestrzeni publicznej. Praktyka Jargusza nie jest nastawiona na animowanie wspólnot odbiorców, ale na inicjowanie intymnej, osobistej relacji z indywidualnym widzem. Ta relacja budowana jest poprzez powracające obrazy: dla Jargusza to w pewnym sensie karty z jego osobistego dziennika, a dla odbiorcy być może ślady obecności artysty, uruchamiające pamięć i wyobraźnię.
(Fragment tekstu kuratorskiego – Weronika Plińska)
Piotr Jargusz, absolwent krakowskiego Liceum Sztuk Plastycznych, uczył się w pracowni Piotra Jarży. Studiował na Wydziale Malarstwa i Wydziale GrafikiAkademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów: Stanisława Rodzińskiego, Zbyluta Grzywacza, Janusza Orbitowskiego, Włodzimierza Kunza i Stanisława Wejmana. Ukończył Studium Pedagogiczne ASP w Krakowie w pracowni prof. Adama Brinckena. Od 2012 profesor sztuk plastycznych.
Realizuje idee malarstwa w przestrzeni społecznej. Malowane na szarych, pakunkowych papierach obrazy nakleja na słupy ogłoszeniowe. Realizuje projekty animacyjne. Prowadzi między innymi autorską pracownię malarstwa i pracownię projektów w przestrzeni społecznej na Wydziale Sztuki w Instytucie Malarstwa i Edukacji ArtystycznejUniwersytetu Pedagogicznego im KEN w Krakowie. Dwukrotnie pełnił i pełni obecnie funkcję dyrektora Instytutu Malarstwa i Edukacji Artystycznej.
Zrealizował 90 indywidualnych pokazów swoich obrazów w kraju i za granicą. Autor tekstów o sztuce. Trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureat Nagrody Ars Quaerendi przyznawanej za wybitne osiągnięcia na rzecz kultury Małopolski. Członek Stowarzyszenia Otwarta Pracownia.