Według Mircei Eliade idea sacrum wywodzi się z aktu wydzielenia przestrzeni znanej, bezpiecznej i prawdziwej, której trwanie zapewni schronienie przed niebezpieczeństwami świata doczesnego. Sacrum, jako punkt odniesienia jest aksjomatem, punktem oparcia, który jednak raz po raz zanika na czas symbolicznej wewnętrznej podróży w zwątpienie, konflikt i chaos.
W wystawie Obszary Niepamięci interesuje mnie awers i rewers, znane i nieznane, pozytyw i negatyw. Obszary, które jak yin i yang uzupełniają się wzajemnie warunkując swoje istnienie, co nieco inaczej streszcza formuła Carla Andre, gdzie dzieło jest "pustką w rzeczy, którą nie jest": (a thing is a hole in a thing it is not).
Dążę do doświadczenia obecności, ciężaru oraz grawitacji, swoistego układu sił obiektów artystycznych, które potrzebują przestrzeni, aby wybrzmieć. Możliwe jest wtedy doświadczenie somatycznego uczestnictwa, rodzaju fizycznego „echa”, odkrywającego naszą własną ‘obecność’.
Paulina Sylwestrowicz