Praktyka artystyczna Patrycji Orzechowskiej opiera się na materialności rzeczy, tajemniczym życiu przedmiotów i choreografii społecznej. W swoich ostatnich realizacjach zajmuje się głównie ontologią zorientowaną na przedmiot, archeologią przyszłości i relacją ludzie-przedmioty. Ta zależność często bywa — jak ją sama określa — obsesyjna, miłosna czy sentymentalna. Jednocześnie pracując na resztkach, na gotowych przedmiotach, na ludzkim ciele uprawia mimochodem fizyczny i mentalny recykling.
Na wystawie solowej „Przytulmy to, co ciemne” zostaną zaprezentowane prace z ostatnich lat, których wspólnym medium jest ceramika, użyta jako proteza na zgromadzonej kolekcji ready-mades. Pokaz składa się z dopełniających się prac tworzących wspólną przestrzeń instalacji, pozwalającej na niezliczone możliwości interpretacyjne, jednocześnie pozwalającej autonomicznie istnieć poszczególnym pracom.
Prace są wynikiem fascynacji artystki światem materialnym oraz życiem rzeczy, która czerpie z doświadczenia teatru przedmiotu, gdzie szczególnie podkreślony zostaje użytkowo-manipulatywny aspekt ludzkiej relacji z rzeczami. W metaforyczny sposób Orzechowska przemienia znaczenie pozornie prymitywnych rzeczy, uwalniając ich poetyckość, surrealność i nieuniknioną melancholię. Wnętrza termosów stają się urnami, nie podtrzymującymi już temperatury, ale odbijającymi wizerunek oglądającego w swojej zimnej lustrzanej tafli. Część materiałów, których artystka używa to wydobyte z ziemi i piwnic znaleziska codzienności polskiej wsi, przedmioty ostre i pordzewiałe jak haki, szczypce, stare gwoździe, łańcuchy czy wyciągarki. Bezużyteczne pogrzebacze nabrały więc ptasiego charakteru, czaszki-podstawy do trofeów uzyskały ceramiczne zamienniki, a jaja mają pępki… Na wiele z nich jeszcze brak słów.
Główne miejsce w obecnej twórczości Orzechowskiej zajmują finalnie przedmioty magiczne obdarzone mocą poruszania się i działania, rzeczy i ich afektywność, emanacja, sekretne życie, śmierć, reinkarnacja oraz archeologia przyszłości; artefakty stworzone przy współudziale ludzkich i nie-ludzkich istot w uniwersum przemocy, wibrująca materia gdzieś na skali między martwą rzeczą a żywą obecnością.
Patrycja Orzechowska — artystka wizualna, autorka książek artystycznych („Deadline. Never Ending Story”, „Kinderturnen”, „Medium”). Zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, grafiką i zbieractwem. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki, o kierunku grafika na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych na świecie, znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, NOMUS Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Żydów Polskich POLIN. Mieszka i pracuje w Gdańsku.
Kurator: Stanisław Ruksza
Koordynatorka: Dominika Głowala