Ottó Szabó urodził się w 1965 r. w Rožňavie, na Słowacji. Obecnie mieszka z rodziną w Hosťovcach.
W latach 1988-1994 studiował na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Bratysławie na Wydziale Sztuk Graficznych, gdzie uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych. Zajmuje się malarstwem sakralnym i monumentalnym, rzeźbą, projektowaniem wnętrz i przestrzeni zewnętrznej, grafiką klasyczną i komputerową, ilustracją książkową, typografią i przygotowaniem do druku, zarządzaniem sztuką, a także prowadzi działalność dydaktyczną.
Od 1989 r. publikuje swoje rysunki i ilustracje w prasie słowackiej i węgierskiej. Ukazało się wiele reportaży i wywiadów na temat jego twórczości. Od 1990 r. aktywnie uczestniczy w krajowej scenie artystycznej, a jego prace regularnie pojawiają się na wystawach indywidualnych oraz zbiorowych, a jego obrazy i ilustracje często pojawiają się w prasie krajowej i międzynarodowej. W roku 2003 otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Węgierskich Artystów Plastyków na Słowacji za swoją działalność.
W 2004 roku został wyróżniony nagrodą Grupy Artystów Słowacko-Węgierskich, której jest członkiem od 1994 roku.
W 2005 roku Otto Szabó był jednym z inicjatorów utworzenia pierwszego portalu sztuki Upland, trójjęzycznego Rovart (www.rovart.sk) i został jego liderem artystycznym, a także wydawcą.
Za swoją działalność otrzymał nagrodę Pro Cultura Hungarica w 2010 roku.
W 2012 roku założył Narodową Wspólnotę Twórczą Rovas (eNRA).
Obecnie uczy w Liceum Sztuk Stosowanych w Koszycach, gdzie jest kierownikiem Wydziału Grafiki. W 2014 roku został założycielem grupy artystycznej ROVÁS i Niezależnej Akademii Löffler, która zajmuje się promowaniem sztuki współczesnej i działaniami wystawienniczymi. Grupa artystyczna zajmuje się organizacją międzynarodowych, krajowych i regionalnych warsztatów sztuk wizualnych i stosowanych, warsztatów rzemieślniczych i kulturalnych, obozów artystycznych, różnorodnych kursów rozwoju talentów, sympozjów, festiwali, teatru alternatywnego i eksperymentalnego. Oferuje również edukację w zakresie tradycyjnych i alternatywnych technologii artystycznych.
Moje obrazy nie mają tytułów, są „reakcjami i przypomnieniami” na wydarzenia dziejące się wokół nas. Są to „notatki, komentarze i refleksje”. Reaguję na okropności wojny, na ludzkie losy, szukam odpowiedzi na istotne w naszym życiu pytania.
