„Jak nitki wąskie biegną miedze,
Spłachetki łąk igrają w oku,
Zda się, że aby strumień przebyć
Starczy jednego tylko kroku…
O, jakże błahe z oddalenia
Zdają się przyszłe zagrożenia!
Przyszłości pejzaż to kłamliwy
Nadzieją złudną fałszowany;
Dla tych, co patrzą nań z daleka
Barwami tęczy malowany
Lecz gdy weń tylko wstąpi który,
Jawi się srogi i ponury.”
Fragm. “Grongar Hill” Johna Dyera (1726r.), tłum. W. Radwański
Otwieram oczy. Jestem w lesie. Nie jest to żaden konkretny pejzaż, nic znaczącego się wokół mnie nie dzieje. W oddali widzę światło. Patrzę na horyzont, który jest powszechnym wyobrażeniem przyszłości i nadziei. Przed sobą widzę przyszłość, patrząc za siebie przeszłość. Gdy jestem na szlaku, wiem, że to co za mną jest również przyszłością- zdobędę szczyt i prawdopodobnie wrócę tą samą drogą. Wędrując zapamiętuję konkretne drzewa- znaki. Mijając je w drodze powrotnej jestem starsza, one także. Znajduję swoj ślad sprzed dwóch godzin. Musiałam tylko wejść na szczyt i znów tu jestem. Słońce chowa się za górami. Jestem tu na chwilę. Mrugnięcie oka, już mnie nie ma.
Olga Pawłowska, kwiecień 2023
Olga Pawłowska
Urodzona w 1988 roku w Krakowie. Absolwentka Grafiki ASP im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom magisterski zrealizowany w 2013 roku w Pracowni Wklęsłodruku prof. Henryka Ożoga, uzupełniony aneksem z malarstwa pod opieką prof. Stanisława Tabisza. Praca doktorska zrealizowana w 2021 roku na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, pod opieką promotorską prof. ASP Rafała Pytla. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem oraz filmem animowanym.
W latach 2016 - 2023 członkini Stowarzyszenia Artystycznego Otwarta Pracownia w Krakowie.
