Wielowątkowa i rozpisana na różne media twórczość Andrzeja Dłużniewskiego wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom. Oczywisty jest jego udział w neoawangardowych przewartościowaniach i konceptualizacji sztuki, powinowactwa z Fluxusem i przede wszystkim podwójna przynależność jego praktyki artystycznej realizowanej w obszarze sztuk wizualnych i sztuki słowa. Znany jest jako autor obrazów, rysunków, fotografii, kolaży, rzeźb, obiektów, instalacji przestrzennych, działań
performatywnych. W swoich pracach często łączył rzeczy, obrazy i słowa, dopowiadając, dookreślając i jednocześnie różnicując jedne z drugimi. Pojęcie obrazu przenicowywał w szeregu realizacji, pokazując Obraz nieobecnego obrazu (1978), doprowadzając do granic absurdu wzajemne konfiguracje Obrazu, repliki, kopii (1978), demonstrując w dokamerowych działaniach z ramą nieistniejącego obrazu kolejne warianty 22 obrazów figuralnych (1979). Z poczuciem humoru grał z oczekiwaniami odbiorców wobec sztuki. Z bezwiednej pewności wytrącał ich pytaniami o związki pomiędzy sensem słów i ich rodzajem gramatycznym, zmieniającym się w różnych językach. Trzem rodzajom przypisał kolory, rozgrywając w kolejnych pracach nie do końca oczywiste relacje pomiędzy znaczeniem obrazów, słów, ich rodzajem i kolorem.
Prace i komentarze Andrzeja Dłużniewskiego dają wgląd w prowadzony przez niego przewrotny dialog z tradycją modernizmu, ironiczne realizacje odnoszące się do sposobów funkcjonowania i postrzegania sztuki współczesnej, filozoficzno-estetyczne dociekania dotyczące pojęć niekoniecznie związanych ze sztuką, wizualno-tekstowy, prowokacyjny intelektualnie dyskurs zainicjowany w latach 70. i kontynuowany do śmierci artysty w 2012.
Wystawa w ramach
9. Warsaw Gallery Weekend 2019
Galerie czynne:
Piątek, 20.09: 17.00–21.00 (wernisaże wystaw)
Sobota, 21.09: 12.00–19.00
Niedziela, 22.09: 12.00–19.00