Tytuł wystawy Niki Grzymskiej – Malarstwo – choć może wydawać się mało oryginalny, w adekwatny sposób wskazuje zarówno na medium, w którym artystka się wypowiada, jak i wyraźnie określa główny obszar jej twórczych poszukiwań. Centralną figurą jest tu bowiem sam obraz.
Prace artystki znajdują powinowactwa w malarstwie materii, rozumianym w szerokim znaczeniu tego pojęcia jako pewna formuła estetyczna. Grzymska tworzy abstrakcje o urozmaiconej tektonice i zróżnicowanej fakturze, a tym, co absorbuje ją w najwyższym stopniu, są przede wszystkim substancjalne jakości medium i środki konstytuujące kompozycję pod kątem formalnym. Zasób narzędzi, jakich używała do tej pory w swoich obrazach, obejmuje – oprócz farb olejnych bądź akrylowych – także płótno, papier czy jutę oraz klej do scalania ich z podobraziem. Choć angażowane przez nią metody tworzenia zmieniały się w czasie – przeszła od porządkowania uprzednio impulsywnie nałożonych warstw kompozycji ku spokojnemu planowaniu układu – clou jej malarstwa pozostaje problem wzajemnego oddziaływania materii, struktury i koloru.
Artystka pracuje cyklami. Składają się na nie obrazy spójne pod kątem formalnym i jednolite jeśli chodzi o technologię wykonania. W 2020 roku malarka tworzyła głównie poprzez mocowanie do podobrazia juty przy pomocy kleju barwionego w masie. Proste podziały i układy wyznaczały lekko zniuansowane, szeroko malowane plamy farby olejnej nakładanej warstwami. Jednak poczucie, że dotychczasowa formuła już się wyczerpała, skłoniło artystkę do poszukiwania nowych sposobów organizacji kompozycji. W 2021 roku języczek u wagi przesunęła w stronę rozbicia płaszczyzn na szereg zmultiplikowanych drobnych elementów, co pozwoliło jej lepiej zapanować nad materią. W najnowszych obrazach wykorzystała wąskie paski płótna, które naklejała w rzędach, jeden obok drugiego. Regularnie rozmieszczone skrawki materiału wytyczyły podziały według kierunków pion-poziom, tworząc w ten sposób swoistą siatkę.
Nika Grzymska (właśc. Dominika Grzymska) – urodzona w 1993 roku. Ukończyła studia magisterskie w zakresie malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2019 roku obroniła z wyróżnieniem dyplom artystyczny w pracowni malarstwa sztalugowego prof. Ireneusza Kopacza oraz w pracowni malarstwa w architekturze dr hab. Krzysztofa Pituły. Zajmuje się malarstwem abstrakcyjnym. Jest autorką kilku wystaw indywidualnych oraz uczestniczką pokazów konkursowych o zasięgu ogólnokrajowym i międzynarodowym. Swoje prace pokazywała m.in. w CSW Znaku Czasu w Toruniu, Galerii Sztuki w Legnicy, BWA w Ostrowcu Świętokrzyskim, BWA w Rzeszowie, Fondazione Romualdo del Bianco we Florencji. Zdobyła Wyróżnienie Honorowe Jury 29. Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych PROMOCJE (2019). Była nominowana do Nagrody Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu w 10. edycji konkursu Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie (2021). Aktualnie mieszka i tworzy w Poznaniu.
Kuratorka wystawy: Natalia Cieślak