1975-2025. 50. rocznica premiery spektaklu „Umarła klasa”!
Punktem wyjścia wystawy „(Nie)Umarła klasa” będzie próba odpowiedzi na pytanie o siłę spektaklu Kantora. Dlaczego niepokoił i budził tak radykalne odczucia?
Wystawa składa się z „pozostałości po spektaklu” – obiektów, archiwaliów, zdjęć oraz ich współczesnych opracowań w formie multimedialnej instalacji. To próba przekształcenia materialnej nieobecności samego spektaklu w możliwość jego przedstawienia za pomocą tego, co „graniczne”. Podejmujemy tym samym bliskie Kantorowi wątki związane z zabezpieczaniem „kulturowej przeszłości” i badaniem synergii sztuk – tego, co powstaje na styku teatru i sztuk wizualnych. Dzięki temu „Umarła klasa” zostaje zaprezentowana w sposób, który być może pozwoli ponownie zbudować emocjonalną relację między widzem a dziełem.
Główną osią wystawy będą wszystkie zachowane w kolekcji instytucji obiekty związane ze spektaklem „Umarła klasa”, zestawione ze współczesną realizacją „Ani żywa, ani umarła”. Dialog ze spektaklem-ikoną podjął Krzysztof Garbaczewski, który w swojej pracy reżyserskiej łączy metody teatru, współczesnych sztuk wizualnych i performansu. W przestrzeni instalacji widzowie staną się aktywnymi uczestnikami cyfrowego środowiska, w którym awatary inspirowane postaciami z „Umarłej klasy” współtworzą nową rzeczywistość, pozwalając spojrzeć na jej fenomen z dzisiejszej perspektywy.
Kuratorka: Małgorzata Paluch-Cybulska
Współpraca: Natalia Zarzecka
Interaktywna instalacja „Ani żywa, ani umarła” / Interactive Installation „Ani żywa, ani umarła”
Krzysztof Garbaczewski – koncept i reżyseria / concept & direction
Marcin Kosakowski – awatary i animacje / avatars & animation
Maciej Gniady, Mateusz Świderski – interactive design
Bones Studio – współpraca / collaboration