Artysta
czerpie inspiracje z romantycznej fascynacji naturą i z symbolizmu, tworzy kompozycje
nasycone aurą niesamowitości, niekiedy melancholii. Na pierwszy rzut oka kompozycje
wydają się proste do rozszyfrowania, lecz skrywają bogatą symbolikę, którą każdy może
odczytać na swój sposób.
Nieodłącznym elementem malarstwa Raucha są motywy roślinne i zwierzęce – motyle,
świetliki, zające czy nietoperze, niekiedy ukazane w niepokojącej, niemal drapieżnej
odsłonie. Charakterystyczne dla jego twórczości są także malownicze przedstawienia nieba,
nocne gwiezdne tła, które przywodzą na myśl kosmiczny absolut, a w innym przypadku
oniryczne pejzaże zachodzącego słońca w odcieniach różu i pomarańczu.
Bohaterowie jego obrazów często pozbawieni są twarzy – jak mówi sam artysta, mają ułatwić
odbiorcom utożsamienie się z przedstawionymi scenami. Tytułowe “Damy” z obrazów
Raucha wydają się być zagubione w świecie sennych marzeń, oddzielone od widzów kurtyną
z włosów, nie dające poznać się do końca. W innym przypadku powydzierane twarze
zastąpione kosmicznymi pejzażami stają się swego rodzaju portalami do innego świata.
Maciej Rauch, jako współczesny romantyk, wprowadza odbiorcę w świat silnego
subiektywizmu i emocji. Jego malarstwo to wyraz tęsknoty za idealnym, nieosiągalnym
światem, to ucieczka w przestrzeń marzeń, a czasami mrocznych zakamarków wyboraźni.
Jego sztuka to również refleksja nad współczesnym wyobcowaniem i pragnieniem powrotu
do natury. Prace artysty otwierają przed widzem drzwi do metafizycznych tajemnic i
skłaniają do poszukiwań poza granicami racjonalnego poznania. Artysta buduje swój przekaz
za pomocą symboli, które po wnikliwej analizie mogą budzić sprzeczne emocje. Z pozoru
niewinne zwierzęta nabierają drapieżnych cech, a bajkowe krajobrazy kryją elementy
niepokoju. Wystawa malarstwa Macieja Raucha to zaproszenie do podróży w głąb własnej
wrażliwości, ku temu, co ulotne, magiczne, tajemnicze i dwuznaczne.
kurator wystawy: Dominik Zieliński