Monograficzna retrospektywa Hanny Zawy-Cywińskiej wystawiona w dwóch aktach:
• Wallspace Gallery | 16 lutego - 1 marca 2024 r.
ul. Foksal 15/1b, Warszawa
• Galeria Prześwit | 21 lutego - 30 kwietnia 2024 r.
ul. Freta 39, Warszawa
OTWARCIE: 21 lutego 2024 r. | 19:00
Hanna Zawa-Cywińska
Hanna Zawa po raz kolejny wystawiona na widok zdaje się zaskakiwać wszystkich swoją obecnością. Oto jest! Polska abstrakcjonistka z twórczym amerykańskim rodowodem, przynależna do imperium abstrakcji, obszaru ideologicznej ciągłości. Młoda, wiecznie młoda. Kategoria nie ulegająca przedawnieniu, z bezkresem teoretyzowania jej form i przeżycia estetycznego, ale z deficytową reprezentacją przynależnych jej artystek. Należy więc raz po raz recytować: Exegi monumentum. (…)
Karolina Kliszewska
W kontekście w całej twórczości artystki trzeba zadać sobie pytanie: skąd bierze się w jej pracach owo, wciąż powtarzające się zderzenie czynnika niepokoju, ruchu, żywiołowości z faktorem statyki i porządku? Czy stanowi ono bezpośrednie projekcje w sztukę cech charakteryzujących osobowość artystki, procesów dokonujących się w jej życiu psychicznym? Jeśli tak - to twórczość Zawy byłaby jeszcze jedna forma jej manifestowania się. Wolno przyjąć, że w ostatecznym rozrachunku mamy do czynienia z tym samym, tylko że na dwóch różnych piętrach świadomości.
Bożena Kowalska
Zawa wyjechała z Polski do USA w 1967 roku. Życie w obu krajach, w różnych systemach politycznych, pozwoliło artystce przemyśleć względną naturę wolności. Według Zawy, jej obrazy mówią o napięciach między indywidualna potrzeba wolności a potrzeba istoty wrażliwej na normy społeczne. Mówiąc po prostu: jeden nastrój jest symbolizowany przez liryczne i otwarte elementy w dolnej kondygnacji dzieła, a drugi przez zdyscyplinowaną precyzję wierzchniej warstwy. Udana integracja przeciwstawnych sił w dziełach Zawy świadczy o optymistycznym widzeniu tego dylematu przez artystkę. Jest także wyrazem bardziej współczesnego podejścia do modernistycznej wiary w postęp. Obrazy Zawy dowodzą, że o abstrakcji geometrycznej można było napisać co najmniej jeszcze jeden rozdział.
Dr. Josephine Gear, New York, June, 1991 (b. dyrektor i kurator Whitney Museum of American Art at Phillip Morris, New York).
Zawa unowocześniła abstrakcję geometryczną, ponieważ pokusiła się o jej personalizację. Nie było to łatwym dziełem. Abstrakcja geometryczna to twardy modernizm, znany ze swej chłodnej, bezosobowej estetyki. Jednak Zawa idzie dalej. Chce, by ukształtowane geometrycznie przesłony nałożone na jej obrazy funkcjonowały jako przestrzeń, gdzie widz mógłby sam poszukać powinowactw i skojarzeń. Artyści współcześni rzadko podają widzom tego rodzaju zaproszenia. Świadczy to o szczodrości natury artystki i wynika z demokratycznego impulsu, dzięki któremu wzrasta nasze zaangażowanie przy oglądaniu jej sztuki.
Dr. Josephine Gear
W tej podstawowej dialektyce malarstwo Hanny Zawy-Cywińskiej znajduje swe najdoskonalsze spełnienie i najpiękniejsze uzasadnienie. z przenikliwością i inteligencją potrafi ono wyrazić napięcie pomiędzy tym, co ukryte i tym, co widoczne, konflikt pomiędzy spontanicznością i dyscyplina, sprzeczność pomiędzy wolnością i porządkiem - obecne w całej naszej egzystencji. Cóż za wspaniała ilustracja naszej ludzkiej kondycji i cóż za piękna lekcja humanizmu! Skadinad, dzięki olśniewającego talentowi, a również dzięki wynalazczości w wyborze materiałów, Hanna Zawa-Cywińska skromnie kreuje abstrakcie geometryczną opanowaną i osobistą (...)
Jean-Michel Gard
Kuratorka: Karolina Kliszewska
Zdjęcie u góry: Homage to Mattise, 1991, akryl, płótno, 183 x 153 cm
Rytm, 1983, akryl, technika mieszana, płótno; 139 x 222 cm
Wall of Carcassone, 1988, akryl, płótno, 184 x 153 cm
Smile Bigger Then Life, 1988, akryl, płótno, 183 x 143 cm
Cosmos II, 1989, akryl, płótno, 183 x 153 cm
January 6, 1992, akryl, substancja termorozszerzalna, płótno, 77 x 77 cm
Menhiry B, 2001, akryl, technika własna, płótno, 152 x 91 cm
Flower Parody I, 1988 akryl, papier, 76 x 57 cm