Monika Waraxa tym razem wcieliła się w rolę malarki-podróżniczki, zafascynowanej naturą i jej kolorami. Malarka-podróżniczka staje się integralną częścią swojej opowieści, w której mieszają się przekonania artystki z wizjami miejskiego krajobrazu. Głównym tematem jej wystawy są wyobrażenia na temat Katowic – miasta, które odwiedziła tylko raz, na dodatek na krótko. Jest to dla niej nowe i nieznane miejsce, które może zaskoczyć, obdarzyć czymś, a nawet wywołać olśnienie. Artystka, kierując się poczuciem wdzięczności, stawia pytanie miastu: „Co mogę dla Ciebie zrobić?”.
Inspiracją działań malarskich Waraxy jest między innymi historia rzeki Rawy, która została skażona w wyniku destrukcyjnej działalności człowieka i skryta wstydliwie pod ziemią. Dla artystki, Rawa jest jak kobieta, która opuściła świat, gdy jej wody zostały zanieczyszczone. Pomimo że malowanie tej historii wiąże się z opowieścią o zniszczeniu i cierpieniu, dla artystki proces twórczy jest spotkaniem z energią i światłem. W trakcie tworzenia odnajduje ona jakiś pierwotny rodzaj mocy, ogromną siłę regeneracyjną drzemiącą w wodach rzeki.
W rezultacie powstaje kluczowy dla wystawy obraz „Rawa”, który stanowi alegorię rzeki.
Rzeka jest tu kobietą. Obraz ukazuje jednocześnie łagodność oraz potęgę żywiołu wody.
Dla Waraxy malowanie alegorii miejsc mocy jest sposobem na stworzenie pocztu bohaterek – reprezentantek sił natury, ale też żeńskości.
Monika Waraxa pytając „Co mogę dla Ciebie zrobić?” sama inicjuje działanie, symbolicznie przywracając miastu rzekę wraz z jej kobiecą siłą.
Monika Waraxa jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie jest słuchaczką Szkoły Doktorskiej na macierzystej uczelni. Jest artystką wizualną i autorką tekstów. Obszar jej działalności to malarstwo, wideo i performance. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych, m.in. w Galerii Promocyjnej, Warszawa, Instytut Polski, Berlin; Galerii Zderzak, Kraków, oraz zbiorowych, m.in.: w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk; Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Warszawa; Centrum Komunikacji Kultur, Kłajpeda; Metal Culture w Peterborough i Rich Mix, Londyn. Jest autorką tekstów publikowanych na autorskim blogu „Czego nie widać", współpracowała, m.in. z „Contemporary Lynx” oraz z „Kwartalnikiem Przekrój”. Jest dwukrotną laureatką stypendium MKiDN w 2007 i w 2010 roku. W czerwcu 2022 roku brała udział w konferencji „Kobiety, sztuka, społeczeństwo” organizowanej przez Instytut Sztuki PAN. W sierpniu 2023 roku wzięła udział w warsztatach taneczno-ruchowych „Poesia e necessitŕ nel movimento” w Ostuni (Włochy), prowadzonych przez Julie Anne Stanzak, tancerkę Teatru Tańca Piny Bausch.