Słysząc prośbę od kolegi o wykonanie odlewu trupa swojego dziadka przed pochówkiem można pomyśleć, że to nietypowe. Może dziwić chęć stworzenia odlewu swojego torsu przed operacją usunięcia piersi. Istnieje jednak rodzaj sentymentu polegający na nostalgii do momentu sprzed zmiany. A powstałe w takim działaniu relikty tak naprawdę pomagają ją zaakceptować.
Monika Mamzeta, … też Cię kocham, to wystawa podsumowująca 25 lat twórczości artystki, która jak sama mówi — tworzy sztukę kiedy jest problem. Nierzadko ma on podłoże polityczne, jednak najpoważniej robi się jak musi zmierzyć się właśnie ze zmianą.
Monika Zielińska, pseudonim „Mamzeta” jest absolwentką pracowni rzeźby prof. Grzegorza Kowalskiego, okresu tzw. „Kowalni” oraz prawniczką z aplikacją adwokacką i rzeczniczki patentowej. Swoją pracę dyplomową na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Androgyne/gyneandros, obroniła w 1996 r. … też Cię kocham rozpoczyna się w tym punkcie, choć nie zachowuje chronologii.
Jest to historia o relacjach. Uczuciach i kryzysach. Doświadczeniu choroby i rozwodu oraz tym co jest między blizną po cesarce, a pępkiem. Jest to historia wielopokoleniowa opowiadana z kilku perspektyw, gdzie tłem są zarówno wiara, także w wymiarze liturgicznym; miłość, która przetrwa wszystko oraz nadzieja, która odchodzi na końcu. Prace Mamzety składają się z motywów, których połączenie staje się artystycznym oksymoronem. Najczęściej spotykanym punktem zderzenia jest dzieciństwo.
W pracy z 2003 r. Mamzeta deklaruje, że „jak dorośnie będzie dziewicą”. 7 lat później mierzy się ze szczególnym rodzajem dorosłości jaką jest doświadczenie choroby. Najpierw zachorowała mama, czego efektem jest praca plus/minus. Zaledwie kilka lat później motyw ten powrócił do Moniki jako jeden z zaproponowanych dla niej wzorów w konkursie Idzie RAK… będzie ZNAK ogłoszonym jesienią 2020 r. Dokładnie 5 lat po operacji Moniki.
Założenia były proste. Mamzeta wraz z Wall Gallery ogłosiła międzynarodowy konkurs na projekt tatuażu, który miał znaleźć się w miejscu po jej piersi(ach). Powołane zostało jury konkursu, które miało wyłonić zwycięski projekt. Nadesłano w sumie ponad 50 prac. Autorka słynnej Blizny po matce zrealizowała jeden z nich w lutym 2021 r. „Marker został zastąpiony tuszem” w pewien wymowny sposób kończąc wcześniejszy etap pisanek po ciele. Poszczególne fazy powstawania projektu oraz finał najnowszej pracy Mamzety premierowo można zobaczyć na wystawie w Trafostacji.
… też Cię kocham zostało podzielone na cztery części rozmieszczone na wszystkich piętrach instytucji i pomiędzy. Zabawa i zabawki, gry i symbole. Też takie językowe i wizualne. Działanie na zasadzie przewrotności, złudzenia i konwencji. Wszystko pokazane w charakterystycznej dla artystki formie. Na surowo.
Kuratorka wystawy: Anna Walewska