Wystawa „Mokrym ręcznikiem też da się wytrzeć” gromadzi prace czwórki osób wypowiadających się w różnych technikach i z pozoru odległych sobie poetykach. Tytułowy ręcznik, który zmoczony paradoksalnie nie traci swojej funkcji, służy tu jako metafora nie zawsze gładkiej rzeczywistości, przez każdego ogrywanej po swojemu. Projekt jest rozprawą o radzeniu sobie z wyzwaniami codzienności poprzez tworzenie baśniowych opowieści, alternatywnej narracji czy tłumaczenie i oswajanie trudnych kwestii sarkazmem albo ironią.
JAN BASZAK - MARTYNA KIELESIŃSKA - PAUL DD SMITH - MILAN ZIENTARA
Kuratorka: Jagna Domżalska
Jan Baszak, urodzony w 1994 roku w Szczecinie, mieszkający w Berlinie artysta zajmujący się rzeźbą, instalacją i gobelinem. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2017). Asystent w Pracowni Rzeźby Artura Malewskiego na Akademii Sztuki w Szczecinie w latach 2020-21. Zdobył nagrodę za najlepszą scenografię na Festiwalu Boska Komedia w Krakowie (2023).
Jego rzeźby oscylują pomiędzy intymnością a melancholią, często wykorzystując materiały codziennego użytku, szczególnie czarne, używane skarpetki. Dorastając w zachodniej Polsce, Jan doświadczył poczucia, że nie pasuje do otaczającego go uprzywilejowanego świata. To doświadczenie doprowadziło go do utworzenia alternatywnych połączeń z istotami nieludzkimi. Jego rzeźby działają jak soczewki odzwierciedlające wzajemne oddziaływanie odkrywania siebie i samozniszczenia. Inspirowane miejskim środowiskiem i wspomnieniami, jego figuratywne rzeźby tworzą skomplikowany taniec pomiędzy przeszłością i przyszłością, człowiekiem i zwierzęciem, sobą a innymi, stawiając pytanie, czy jest to taniec istnienia, czy dance macabre.
Martyna Kielesińska - artystka wizualna, zajmuje się wideo, malarstwem, instalacją, tworząc sytuacje site-specific. W najnowszych realizacjach wprowadza postać bohatera, poszerzając swoją praktykę o medium performansu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W swoich pracach porusza tematy związane z agresją, uprzedmiotowieniem, dopasowywaniem się do społecznych ról i oczekiwań. Interesują ją relacje międzyludzkie i zasady ich funkcjonowania. Często pracuje z materiałami znalezionymi. Jej prace prezentowane były m.in na wystawach zbiorowych w Domu Krakowskim w Norymberdze, BWA Wrocław, Gdańskiej Galerii Miejskiej 1, BWA Katowice oraz na wystawach indywidualnych m.in. w Galerii Podgląd (galeria Fundacji Sztuki ING) (2023), Galerii Łęctwo w Poznaniu (2021), Galerii Wozownia w Toruniu (2018). Rezydentka programu rezydencyjnego LIA w Lipsku (październik/listopad 2020 r.). Mieszka i pracuje w Krakowie.
Paul DD Smith, urodzony w 1983 roku w Anglii, mieszka i pracuje w Berlinie. Studiował literaturę angielską na Uniwersytecie w Sussex (2001-2003), uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie sztuk pięknych na Leeds Metropolitan University (2004-2007), a tytuł magistra sztuk pięknych w HFBK Hamburg w Klasse Jutty Koether w 2017 r. Godne uwagi wystawy obejmują prezentacje indywidualne: Na; 1646, Haga (2023) i Stroboskop, Warszawa, (2021), wystawa duetu z Werą Bet na Kunstverein am Rosa-Luxemburg-Platz w Berlinie (2024) oraz wystawy zbiorowe w; HUA International, Berlin (2024), The Left Place, Reims (2024), Kunstverein Springhornhof, Neuenkirchen (2022); Kinderhook i Caracas, Berlin (2020/21); Zarinbal Khoshbakt, Kolonia (2020); Galerie Nord, Berlin (2019), Chert Lüdde, Berlin (2019); Galeria Philipa Haverkampfa, Berlin (2018); Kurator wystawy zbiorowej Flow My Tears Christopher Tracey w Galerii ACUD w Berlinie w 2020 roku.
Milan Zientara - urodzony w 1999 roku student IV roku malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta wizualny zajmujący się malarstwem, rysunkiem oraz tworzeniem obiektów.
W swoich pracach buduje osobistą mitologię, tworząc wieloznaczne i przenikające się wzajemnie światy. Porusza tematy duchowych przemian, cierpienia i radości związanych z miłością do samego siebie, przesuwania granic płciowych, ludzkich systemów psychologicznych oraz zwierzęcych instynktów. Analizuje wpływ systemu patriarchalnego na chłopców i mężczyzn. W swojej praktyce queeruje męską cielesność oraz seksualność równocześnie badając schematy postrzegania jej w sztuce, kulturze oraz codzienności. Wielbiciel kina grozy, symbolizmu, duchowości oraz psychologi