Projekty Katarzyny Swinarskiej wnikliwie badają temat miłości. Artystka tworzy subtelne serie obrazów, które przenoszą w sferę uczuć i pragnień. To płótna pochłonięte przez naturę.
Tytuł najnowszej wystawy Katarzyny Swinarskiej „Miłość jak śmierć naga” odwołuje się do koncepcji miłości ubogiej Emmanuela Levinasa oraz do tekstu „Szczeliny istnienia” filozofki Jolanty Brach-Czainy, w którym autorka opisuje doświadczenie miłości jako jedyne, obok śmierci, które pozwala sięgnąć do „głębszych warstw bytu”. Zgodnie z tą teorią, a zarazem wbrew współczesnym trendom kulturowym, miłość erotyczna urasta do rangi najważniejszego filozoficznego eksperymentu umożliwiającego człowiekowi poznanie istoty egzystencji. Światopogląd wynoszący na piedestał przyrodę, miłość i śmierć bliski był romantykom. Dlatego na wystawie „Miłość jak śmierć naga” w Galerii Nizio obrazy ukazujące zmysłowe roślinno-zwierzęce kształty przenoszą widza w rzeczywistość romantyczną, w której kochankowie nie cofną się przed miłością nawet jeśli towarzyszy jej siostra śmierć. Charakterystyczne dla twórczości Swinarskiej motywy kwiatów stają się niemal abstrakcyjne. Kwiat – już w starożytności symbolizujący śmierć – staje się tu pretekstem do poszukiwania urody życia w materii przyrody.
Katarzyna Swinarska—artystka wizualna, zajmuje się malarstwem i wideo, często o charakterze performensu dokamerowego; tworzy instalacje multimedialne, kuratoruje wystawy. Większość jej prac dotyczy tożsamości kobiety. Pracami, które wzbudziły największe kontrowersje były prace wideo poświęcone innym artystkom i artystom, takie jak: “Trzy portrety: Nieznalska, Baumgart, Ołowska’, “Dygresyjna tożsamość”, “My—wspólny organizm”. Swinarska zawsze utożsamia się z przedmiotem zainteresowania i z takiej właśnie uwewnętrznionej, aczkolwiek nie pozbawionej autoironii, perspektywy tworzy portrety postaci.
Wystawiała w najważniejszych galeriach instytucjonalnych w Polsce: Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańska Galeria Miejska, Instytut Sztuki Wyspa, Muzeum Narodowe Gdańsku/ Oddział Sztuki Współczesnej; Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie oraz w galeriach w Londynie, Salzburgu, Zagrzebiu, Grodnie, Marsylii, Berlinie, Schwerin, Brukseli i w Genewie. Laureatka Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Filmów Eksperymentalnych „In Out Festival” za pracę wideo "Dygresyjna tożsamość" (2016). Jej prace znajdują się w kolekcjach instytucjonalnych: NOMUS (Muzeum Stuki Współczesnej) w Gdańsku, Instytut Sztuki Wyspa w Gdańsku, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie oraz w prywatnych kolekcjach w Polsce, Niemczech, Austrii, Holandii, Szwajcarii, Szwecji i w Stanach Zjednoczonych.
Wydarzenia towarzyszące wystawie:
07.08.2020 godz. 19.00 w Galerii Nizio, performance muzyczny artystki z udziałem gitarzysty Michała Wojtyły aka Micky Free,
Performans Katarzyny Swinarskiej z muzyką gitarzysty Michała Wojtyły będzie melorecytacją tekstu stworzonego na podstawie fragmentów książki Jolanty Brach-Czainy „Szczeliny istnienia”, dotyczącego miłości jako doświadczenia pozwalającego, podobnie jak śmieć, dotknąć substancji istnienia. Poprzez kostiumy, charakter tekstu i muzyki będzie nawiązywał do estetyki epoki romantyzmu.
25.09.2020 Spotkanie wokół książki „Reborn Dogs. Nowe interpretacje sztuki wobec nie-ludzkiego” z Katarzyną Swinarską, Izabelą Chamczyk, moderowane przez Magdalena Swachę oraz Karolinę Pikosz.
„Serce” wystawa Katarzyny Swinarskiej w Bistro Barze WuWu. Czas trwania wystawy: 22 maja –30 września 2020, Plac Konesera 1, Centrum Praskie Koneser