Wystawa Michała Puszczyńskiego w Wałbrzyskiej Galerii Sztuki BWA jest drugą (po Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku) odsłoną cyklu zatytułowanego “Z ziemi i ognia”, który zakończony zostanie ekspozycją w Centre Céramique Contemporaine La Borne we Francji.
Wystawa prezentuje twórczość artysty, który realizuje rzeźby i instalacje, używając ceramiki jako głównego medium. Od ponad dwóch dekad eksperymentuje on z dalekowschodnimi technikami wypalania ceramiki drewnem, co nadaje jego abstrakcyjnym formom unikalny i niepowtarzalnie ekspresyjny charakter. Rzeźby, pokryte przetopionym popiołem, emanują aurą rozpadu i nawiązują dialog z naturą materiału, który artysta systematycznie poddaje procesom erozji i dezintegracji. Puszczyński eksplorując granice wytrzymałości materiału ceramicznego, prowokuje widza do refleksji nad przestrzenią, czasem i materią.
Obiekty prezentowane w Wałbrzychu i stworzona z nich instalacja site-specific nawiązują do industrialnej przestrzeni galerii w Starej Kopalni. Odwołując się do przeszłości tego miejsca, artysta nadaje nowy kontekst tytułowej idei wystawy.
Przestrzeń galerii podzielona została pomiędzy dwa projekty W jej centralnej części znajdują się prace z cyklu „Ekspansja”, zrealizowane w European Ceramic Work Center w Holandii (2021) w ramach stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Artysta stworzył monolityczne formy, którym po wypaleniu nadaje funkcję płócien. Ich powierzchnię pokrywają ślady dynamicznych, pełnych energii pociągnięć pędzla, co nawiązuje do malarstwa abstrakcyjnego, rozumianego jako medium eksperymentalne oraz procesualne.
Jego ekspansja na przedmioty i przestrzeń przywołuje skojarzenia z najdawniejszymi dziejami tej formy ekspresji. Poprzez połączenie form rzeźbiarskich z elementami malarstwa akcji i ekspresjonizmu abstrakcyjnego, artysta tworzy unikalne dzieła, które sprawiają wrażenie scenografii lub aranżacji scenicznych, dedykowanych danemu miejscu.
Drugim prezentowanym projektem jest cykl rzeźb pt. „Krajobraz wypalonej ziemi”, zrealizowany podczas stypendium Fulbrighta w Northern Arizona University w USA (2019-2020) uzupełniony najnowszymi pracami wykonanymi w Polsce. Powstały one przy wykorzystaniu eksperymentalnej technologii pieców opalanych drewnem, w których osiągane są temperatury przekraczające 1350 stopni Celsjusza. Każdy z tych obiektów nosi indywidualne ślady ognia, a przetopiony popiół nadaje ich powierzchniom charakterystyczny, wulkaniczny wygląd. Ceramiczne prace poddane ekstremalnemu wypałowi emanują aurą rozpadu, podkreślonego jeszcze przez ich nieuchwytnie, antropomorficzny aspekt.
Prace Puszczyńskiego pozwalają obcować z surową estetyką materii, która stwarza przestrzeń do kontemplacji oraz do stawiania fundamentalnych pytań o przemijalność i czas. Fuzja rzeźbiarskich i malarskich środków wyrazu, jak i unikalne techniki ceramiczne stosowane przez twórcę nadają jego pracom charakterystycznie autonomiczny charakter, a eksploracja procesów tworzenia, jakiej podejmuje się Michał Puszczyński w poszukiwaniu autentycznych odpowiedzi, przesuwa granice ekspresji w ceramice.
Kurator: Piotr Micek
Dr hab. Michał Puszczyński (ur. 1976) jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, w której pracuje na Wydziale Ceramiki i Szkła oraz na Wydziale Rzeźby i Mediacji Sztuki. Jest pionierem dalekowschodnich technik wypalania ceramiki drewnem, w 1999 roku zbudował pierwszy w Polsce piec Anagama. Bierze udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, sympozjach, projektach i rezydencjach artystycznych w Europie, Azji i USA. Jest laureatem m.in. Nagrody Marszałka Województwa Śląskiego dla Młodych Twórców, stypendystą Programu „Młoda Polska”, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fulbright Senior Award. Członek International Academy of Ceramics (IAC), był doradcą w European Ceramic Work Center (EKWC). Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz publicznych w kraju i za granicą.