Najnowsza wystawa indywidualna Michała Pietrzaka Granice Czasu jest zwieńczeniem działań związanych z jego pracą doktorską pt. Granice Czasu. Między zapisem fotograficznym a filmowym. Podejmuje ona zagadnienie metodologii rejestracji czasu, w kontekście sposobu jego formalnego zapisu w obrazie fotograficznym i jego wpływie na ostateczne dzieło plastyczne. Zbadał on zagadnienie pojemności czasoprzestrzennej obiektu wizualnego.
Wynikiem tych prac jest autorska metoda budowy wielowarstwowej obrazu zwielokrotnionego umiejscowionego w stanie pozornego zawieszenia na granicy zapisu fotograficznego i filmowego, mając cechy typowe dla obu tych mediów równocześnie. Oparta jest na autorskiej koncepcji punktu zwielokrotnionego. Zakłada ona kompresję informacyjną danych, kolejnych nawarstwień czasowych obrazu w jednym miejscu przy zmianie sposobu jego obserwacji i transformacji z ruchomego w nieruchomy. Jest to kompilacja różnych środków i zabiegów formalnych, które przyjmują formy wizualne z zapisem przekazu czasoprzestrzennego.
Za pomocą przedmiotowej metody został stworzony wieloelementowy obiekt multimedialny noszący tytuł 365+jeden. Jest on wynikową zapisu czasu zamkniętego w ramach jednego roku kalendarzowego skompresowanego w jednym miejscu. Miejscu ważnym i intymnym dla autora, w którym przenika się sfera sacrum i profanum. Widz wchodzi w tą przestrzeń, przechodząc przez kolejne etapy jej obserwacji, stając się mimowolnie jej częścią.
Michał Pietrzak – urodzony w Bystrzycy Kłodzkiej, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Tytuł doktora w dziedzinie sztuki uzyskany w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów ASP we Wrocławiu, Wyższego Studium Fotografii w Jeleniej Górze oraz Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Swoją twórczość prezentował wielokrotnie w kraju i za granicą na wystawach indywidualnych i zbiorowych, oraz w licznych publikacjach. Jego prace są poszukiwaniem swoistego rodzaju kompromisu pomiędzy czysto konceptualnymi a formalnymi środkami wyrazu wypowiedzi artystycznej, między którymi stawia znak równości. Niejednokrotnie tworzy złożone, poliptyczne obiekty uzupełniane ruchomymi obrazami. W swoich pracach wychodzi daleko poza granice klasycznie pojmowanej fotografii. Traktuje ją instrumentalnie. Łączy z innymi mediami nadając obrazowi wysublimowaną wielowymiarowość w przestrzeni i czasie. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i Związku Polskich Artystów Fotografików. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Miasta Wrocław oraz kolekcjach prywatnych. Autor takich cykli jak: Habitat, Szarości, Obiekty, Granice.
Patronat medialny:
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego