Michał Jędrzejewski. Zgubne skutki nadmiernych zainteresowań

Z okazji 90. urodzin Michała Jędrzejewskiego, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta i Muzeum Architektury zapraszają na retrospektywną wystawę wielowątkowej twórczości Profesora, Rektora ASP w latach 1984–1990.
Wrocławski artysta od bez mała 70 lat czynny jest na polu najszerzej pojmowanych sztuk wizualnych, projektowych i performatywnych, chętnie poruszając się na ich styku i polach wspólnych. Scenografia teatralna, scenografia telewizyjna, projektowanie kostiumów, wystawiennictwo, architektura wnętrz, projektowanie mebli i sprzętów; malarstwo, rysunek i pogranicza grafiki warsztatowej; plakat, grafika wydawnicza, identyfikacja wizualna i druki ulotne; animacja, sztuka instalacji i sztuka poczty; ceramika, happening i performance. Jędrzejewski współtworzył sensibilizm – prowokacyjną, otwartą formułę artystyczną charakteryzującą się wielością postaw i poszukiwań. Przewrotny tytuł wystawy bynajmniej nie ukazuje zgubnych skutków, a raczej fascynujące realizacje poszukującego artysty o prawdziwie renesansowej osobowości obdarzonej bogactwem zainteresowań i wieloma talentami.
Absolwent malarstwa (1958) w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta i architektury wnętrz (1960) u prof. Władysława Winczego, swoją karierę dydaktyczną i naukową związał z wydziałem Architektury Wnętrz, Wzornictwa i Scenografii (obecna nazwa). Przez lata był niestrudzonym kronikarzem dziejów uczelni, nie zapominając o jej pruskich początkach. Związany z Wrocławskim Ośrodkiem Telewizyjnym od jego początków przez kilkanaście lat, m.in. jako główny scenograf. Scenografię, a czasami również kostiumy projektował dla Opery, Teatru Polskiego, Teatru Współczesnego, Kalambura i wrocławskiej filii PWST w Krakowie. Kierował zespołami odpowiedzialnymi za oprawę wystaw oraz festiwali kulturalnych we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Ukoronowaniem tych działań była wystawa milenijna „Wrocław 2000 – moje miasto” w halach Wytworni Filmów Fabularnych.
Wystawa prezentuje oryginalne prace Michała Jędrzejewskiego – malarstwo, rysunek, monotypię, ceramikę, projekty scenografii i wystaw, a także plakaty, fotografie, makiety i wydruki dokumentujące jego imponujący dorobek z bez mała siedmiu dekad. To obszerna i różnorodna prezentacja, nad którą unoszą się gigantyczne srebrzyste kule – ulubione bryły Profesora, oraz duch sensbilizmu – jednego z bardziej oryginalnych kierunków w polskiej sztuce powojennej, którego próbę uchwycenia można podjąć samodzielnie lub z Przechodnikiem wystawowym, publikacją towarzyszącą ekspozycji, stanowiącą zapis wywiadu-rzeki przeprowadzonego w kwietniu tego roku.
Kuratorki: Marta Płonka, Anita Wincencjusz-Patyna (współpraca merytoryczna)