Człowiek - to najważniejszy motyw w twórczości Michała Bajsarowicza.
Artysta skupia się na ciele. Szkicową kreską wydobywa kształty. Dosłowność i konkretność ciała, ludzka fizyczność skłania jednak raczej ku „dostrzeganiu” duchowości. To duchowość przewodzi; obrazy wiodą ku medytacji, ku uważności.
Ślad zostawiony na płótnie- to świadectwo bytu, w jego fizycznym, ale i duchowym wymiarze. Na obrazach, w dużych formatach, pojawiają się poruszone ciała; wyłaniający się z nieokreślonej przestrzeni rysunek w harmonii łączy to, co duchowe, z tym, co cielesne. Odnajdując tę jedność, Michał Bajsarowicz korzysta z rozwiązań malarskich, w których łączy kreskę z kolorem, który buduje nastrój.
W obrazach Bajsarowicza ujawnia się naczelna cecha ludzkiej kondycji. To rozpięcie między tym, co materialne i tym, co nieokreślone.
Ta forma malarska rozwijana przez artystę w sposób konsekwentny stawia przed widzem zadanie. Nie wystarczy bowiem objąć tych obrazów wzrokiem. Skłaniają one raczej do kontemplacji.
Trzeba podejść bliżej. Potem oddalić się. Znów wrócić i spojrzeć ponownie – zobaczyć inaczej. Dostrzec więcej.
A może usłyszeć siebie.
dr Justyna Napiórkowska
Michał Bajsarowicz (ur. 1963) ukończył Państwową Wyższą Szkołe Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu), zdobywając w 1992 roku dyplom w pracowni prof. B. Wegnera. Zajmuje się malarstwem, grafiką i rzeźbą.
Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP). Jego prace wystawiane były na licznych wystawach w kraju i zagranicą, m.in. w Niemczech, Belgii, Włoszech, Portugalii, Francji, Austrii i Ukrainie.
W 2022 roku przepłynął kajakiem całą długość Wisły.