Gra, szarada, rebus słowny, matematyczna łamigłówka, niemalże mistycyzm matematyki lub słowa zaklęty w równych rzędach czarno-białych kwadratów. Tak można opisać zaprezentowane na wystawie prace Ryszarda Winiarskiego (1936 – 2006) oraz Mateusza Szczypińskiego (ur. 1984). Każdy z artystów w swej twórczości wychodził od rozgrywek w obrębie monochromatycznych regularnych kratek.
Ryszard Winiarski studiował mechanikę precyzyjną na warszawskiej politechnice. Później, jako student warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dorabiał odczytami o automatyce, interesował się teorią informacji, komputerami. Jego praca dyplomowa stanowiła bazę dla jego pierwszych realizacji malarskich, które miały być wolnymi od subiektywnych i arbitralnych decyzji autora. Przypadek decydował o rozłożeniu elementów na powierzchni obrazu.
Mateusz Szczypiński w swoich kolażach korzysta ze znalezionych obiektów, takich jak stare pocztówki, ilustracje i łamigłówki wycięte z magazynów sprzed dekad. Prace jego autorstwa są także formą badania zakamarków własnej pamięci i sięgania do czasów dzieciństwa.
Tytuł ekspozycji „Zdarzenia losowe”, zaczerpnięty z dorobku Winiarskiego, wskazuje na rolę przypadku w artystycznych praktykach obydwu twórców. Alternatywne sposoby komunikacji – język matematyczny czy sama sugestia słów zawarta w pustych polach krzyżówek mogą być odszyfrowywane w sposób także przepełniony autentycznymi emocjami. Zabieg ten przypomina o roli wyobraźni, niezbędnej w sztuce, jak i w nauce. Nieskrępowana fantazja pozwala poszerzać horyzonty i czulej przyglądać się drobnostkom i kwestiom pomijanym na co dzień. Zestawienie prac dwóch twórców udowadnia, że każde dzieło sztuki jest sprzęgnięte z przeszłością, ale i przyszłością, zawiera w sobie historię już nieobecnych pokoleń artystów, ale i toruje ścieżki, którymi podążą kolejne generacje.