Kameralna, monograficzna wystawa obrazów japońskiego artysty, który od ponad 25 lat mieszka i działa w Krakowie. Od lat ściśle współpracuje z Muzeum Manggha jako tłumacz i nauczyciel kaligrafii japońskiej. Jest prezesem Stowarzyszenia Drogi Herbaty SENSHINKAI Chadou Urasenke Tankoukai. Dzięki studiom na Wydziale Konserwacji ASP w Krakowie Masakazu Miyanaga poznał i świetnie opanował dawne techniki malarskie, przed wszystkim technikę tempery. W swojej twórczości silnie inspiruje się sztuką średniowieczną i nowożytną, tworząc niezwykle oryginalne obrazy. Równocześnie zachowuje świadomość rodzimej, japońskiej tradycji.
Moje prace są namalowane temperą ze złoceniem na desce – tradycyjną europejską techniką. Używam płatków złota właściwych dla Zachodu, ale moje zainteresowanie złotem pochodzi z dzieł japońskiej szkoły Rinpa, którą reprezentują między innymi Sōtatsu Tawaraya, Kōrin Ogata i Hōitsu Sakai. Chciałem, używając zachodnich technik, stworzyć coś orientalnego, coś japońskiego – coś, co mam we krwi. Dlatego w moich pracach Polska (Zachód) i Japonia (Wschód) też są obecne „pół na pół”.
Kameralna, monograficzna wystawa obrazów japońskiego artysty, który od ponad 25 lat mieszka i działa w Krakowie. Od lat ściśle współpracuje z Muzeum Manggha jako tłumacz i nauczyciel kaligrafii japońskiej. Jest prezesem Stowarzyszenia Drogi Herbaty SENSHINKAI Chadou Urasenke Tankoukai. Dzięki studiom na Wydziale Konserwacji ASP w Krakowie Masakazu Miyanaga poznał i świetnie opanował dawne techniki malarskie, przed wszystkim technikę tempery. W swojej twórczości silnie inspiruje się sztuką średniowieczną i nowożytną, tworząc niezwykle oryginalne obrazy. Równocześnie zachowuje świadomość rodzimej, japońskiej tradycji.
Moje prace są namalowane temperą ze złoceniem na desce – tradycyjną europejską techniką. Używam płatków złota właściwych dla Zachodu, ale moje zainteresowanie złotem pochodzi z dzieł japońskiej szkoły Rinpa, którą reprezentują między innymi Sōtatsu Tawaraya, Kōrin Ogata i Hōitsu Sakai. Chciałem, używając zachodnich technik, stworzyć coś orientalnego, coś japońskiego – coś, co mam we krwi. Dlatego w moich pracach Polska (Zachód) i Japonia (Wschód) też są obecne „pół na pół”.
Kiedy byłem studentem w Japonii, interesowałem się sztuką współczesną, dlatego na moje prace miały wpływ dzieła współczesnych artystów japońskich i zagranicznych. Jednocześnie byłem zafascynowany pracami szkoły Rinpa, ukiyo-e, yamato-e, i te obrazy zawsze były mi bliskie. W malarstwie europejskim stopniowo zainteresowały mnie dzieła włoskiego i niderlandzkiego renesansu, a także średniowieczne ikony. We współczesnym świecie postępującej digitalizacji, gdzie mieszają się i przenikają media i techniki, chcę poświęcić trochę czasu, by przyjrzeć się temu, co w dawnych epokach było starannie wykonywane przez artystów posiadających prawdziwe umiejętności warsztatowe. W moich pracach życie w teraźniejszości i spojrzenie w przeszłość są obecne „pół na pół”.
Masakazu Miyanaga