Kolekcja Arts Ego II, jako próba stworzenia autonomicznej formy własnych dociekań artystycznych oraz poszukiwania balansu pomiędzy warsztatem druku cyfrowego a warsztatem druku wypukłego.
Kolekcja grafik Arts Ego II stała się dla mnie próbą wypracowania własnego kodu znaków i symboli będących ekwiwalentem dla odczuć odnotowywanych na białej kartce papieru. Próby tej dokonywałem poprzez powrót do zasadniczego i uniwersalnego budulca grafiki jakim jest kontur i linia, za pomocą których możliwe jest tworzenie esencji obrazu rzeczywistości. Moje dotychczasowe doświadczenie w pracy z tradycyjnymi technikami graficznymi i technikami komputerowymi pozwoliło mi na podjęcie próby połączenia nieograniczonych możliwości programów komputerowych ze środkami wyrazu specyficznymi dla tradycyjne rozumianego warsztatu graficznego. Powrót do czarno-białych rygorów grafiki dał mi możliwość większego operowania metaforą tak, aby nowo powstałe znaczenia miały możliwości wieloznacznej interpretacji. Reguły czystego rzemiosła jak i sam opór materiału z jakim ma do czynienia grafik, u mnie odzwierciedlały się w próbie zagubienia ”komputerowego” charakteru linii na rzecz zbliżenia się do efektu ekspresyjnej linii grafiki warsztatowej. Trud ten staram się ukazać w kondensacji rzeczywistości przefiltrowanej przez własne doświadczenie i wrażliwość. Odejście od realistycznego źródła inspiracji spowodowało podążanie w kierunku motywów nieprzedstawiających i oraz próbę tworzenia własnego zestawu znaków i symboli, budowanie przestrzeni za pomocą wzajemnych relacji planów, na których pojawiające się elementy, zróżnicowane wielkością, walorem oraz efektem sugerującym fakturę mogą być różnorako interpretowane. Wszystko to staje się próbą stworzenia syntetycznego obrazu świata widzialnego od strony jego metaforyki. Prace te są eksperymentem, w którym warsztat pracy nie jest rozumiany tradycyjnie, ale efekt końcowy - gra-fika - ma znamiona środka wyrazu używanych w technikach tradycyjnych, gdzie odbitka zwyczajowo wykonywana jest własnoręcznie przez autora. Cykl jest próbą uzyskania za pomocą warsztatu cyfrowego szarości i półtonów uzyskiwanych za pomocą rozproszenia kreski w technikach druku wklęsłego czy uwydatnienia konturu w druku wypukłym. Wszystko dzieje się jednak nadal na białej kartce papieru z pomocą farby drukarskiej i wyobraźni, z tą tylko różnicą, że rylec zastąpiony został umownie przez kursor. Korzystanie z form dążących do abstrakcji stanowi dodatkową trudność w materializacji własnej interpretacji świata widzialnego i odczuwalnego. Jest to próba nadania kształtu odczuciom, emocjom, myślom i refleksjom intelektualnym.
Marek Herbik