Twórczość prezentowana na wystawie 𝙋𝙇𝘼𝙆𝘼𝙏+-𝙏𝙀𝙆𝙎𝙏 Marcina Urbańczyka koncentruje się na plakacie, w którym autor czuje się kontynuatorem Polskiej Szkoły Plakatu. Polskość w jego plakatach przejawia się poprzez tworzenie komunikatów wizualnych opartych na metaforze i skojarzeniach. Autor korzysta z globalnych i współczesnych technik, łącząc warsztat cyfrowy i analogowy.
Wystawa ukazuje, że poza metaforą i skojarzeniami, które tworzą komunikat i są podstawą gry między nadawcą a odbiorcą, znaczną część jego dorobku stanowią plakaty typograficzne, bardziej precyzyjnie określane jako typo-graficzne. Zainteresowanie kompozycją i konstrukcją to istotny element kultury formy, którą autor uprawia w swoich pracach.
Urbańczyk uważa, że siłą plakatu jest zarówno pomysł, skojarzenie i metafora, jak i formalna konstrukcja oraz zdolność do wywoływania wrażeń estetycznych w sensie Baumgartenowskim. Plakaty typograficzne są trudne z powodu wymagań stawianych przed odbiorcą – nie urzekają pięknem figuratywnego obrazu, nie wabią wdziękiem ludzkiego ciała czy efektywną miną. Są najczęściej układem znaków, liter i wyrazów, których forma i kompozycja tworzy nowy, często enigmatyczny i zawoalowany kontekst i sens.
W jego twórczości plakatowej wyraźnie zarysowują się cykle autorskich plakatów realizowanych nie na zlecenie, lecz z własnych wewnętrznych pobudek. Stanowią one formę komentarza, ilustracji i metafory. Wystawa obejmuje również cykl plakatów jazzowych. To swoista retrospektywa twórczości artysty. Na wystawie w Sali Złotej i w plenerze Dworku, zaprezentowane zostaną plakaty jazzowe, ekologiczne, polityczne a także te ilustrujące wydarzenia artystyczne.
Kuratorka: Dorota Halberda