Paradoks pochodzi od greckiego słowa παράδοξος parádoxos , oznacza nieoczekiwany, nieprawdopodobny, zadziwiający i jest twierdzeniem logicznym, które prowadzi nas do zaskakujących lub sprzecznych ze sobą wniosków.
Celem paradoksu w moim świecie geometrii jest skłonienie odbiorcy do rozmyślań, refleksji a następnie przeprowadzenia dogłębnej analizy dzieła. W taki oto sposób pozostawiam w pamięci widza "Twór" bardziej interesujący, intrygujący czasem ironiczny, sarkastyczny ale zawsze zastanawiający. Przez to zaangażowany obserwator przechowuje dłużej w swej pamięci dzieło i artystę.
Przestrzeń to składowa siedmiu klasycznych elementów sztuki (linia, kształt, forma, przestrzeń, faktura i kolor). Odnosi się do dwuwymiarowości, trójwymiarowości, ma pierwiastek iluzji. Ukazuje odległości obszarów na zewnątrz, wewnątrz i pomiędzy komponentami dzieła. W moich pracach zakres przestrzeni może być dodatni i ujemny, otwarty i zamknięty, wąski i szeroki, płytki lub głęboki - jest moim oddechem, który kształtuje i nadaje życie owemu "Tworowi". Równocześnie daję widzowi sposobność do interpretacji dzieła sztuki. Odbiorca w moich formach geometrycznych ma możliwość zobaczyć przestrzeń oraz perspektywę poprzez zastosowanie mniejszego i większego przedmiotu. Taki układ nakłania widza do zainicjowania działania, że to wszystko jest bliżej, jest wokół niego, wokół nas.
W moim dyskursie geometrycznym paradoks i przestrzeń przeczą logicznym argumentom. To jest mój sposób rzucenia wyzwania sobie oraz drugiemu człowiekowi jako odbiorcy do zmierzenia się z przekonaniami, zestawienia nowego punktu widzenia, osądu i poglądu, i wyjście na przekór oczekiwaniom widza. Nadrzędnym celem, który sobie stawiam jest sprowokowanie widza oraz odbiorców do spojrzenia na okoliczności, realia i sytuacje, które zdają się być niepodważalne, przez co mogą stanowić owy paradoks przestrzeni.
W pracach pragnę przekazać emocje, ruch oraz koncepcję, która towarzyszyła mi podczas tworzenia. Staram się zniekształcać rzeczywistość, drwić z form, wodzić widza za nos. Bez względu na medium, które używam paradoks i przestrzeń zawsze będą częścią ogólnego oddziaływania wizualnego.
Marcin Lubera
Marcin Lubera (Ur. 05.02.1983r. w Kolbuszowej)
2004 - 2009 studiował na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych,
o specjalności małe formy rzeźbiarskie (dyplom magistra sztuki w pracowni Prof. Henryka Sikory).
Tworzy obrazy, rzeźby - instalacje, odwołując się w nich do idei Boga, natury i człowieka.
Jego twórczość wymaga tolerowania wieloznaczności i tworzenia znaczeń na wielu poziomach, w których prowokuje zjawiska pomiędzy rzeczywistością zewnętrzną a wewnętrzną.
Umiejętnie posługuje się paradoksem, sarkazmem oraz ironią przez co pozostawia widzowi wolność, swobodę i niepewność w odbiorze dzieła.
Zaskakuje w nielogicznych skojarzeniach, pozostaje w swobodnym stosunku do przedstawionych idei i w taki o to sposób ukazuje iż istnieje wiele odpowiedzi na to samo pytanie.
Organizator, kurator, uczestnik wystaw zbiorowych w kraju i zagranicą, wystaw indywidualnych oraz plenerów artystycznych; jak również twórca obrazu "4x4=16" (Whisky z lodem) który ma zaszczyt znajdować się na okładce rewelacyjnej płyty Jazowej zespołu
OneNess - "Man can change".
