Małgorzata Niedzielko. Puste miejsce po radości

Małgorzata Niedzielko jest artystką, dla której przyroda jest niewyczerpanym źródłem inspiracji, a także polem odniesienia dla egzystencjalnych nastrojów czy przemyśleń nad stanem świata. Do swoich rzeźb i instalacji często wykorzystuje ona pierwotne, naturalne materiały: metal, drewno, ziemię, elementy organiczne. Artystka obserwuje ich przemiany, zużywanie, degradację, rozkład do stanu pierwotnej materii. Fascynują ją też przeobrażenia przyrody związane z porami roku — szczególnie procesy jesiennego obumierania, zimowego zamrożenia życiowych soków, kiedy smutkowi przemijania towarzyszy nieśmiałe oczekiwanie na wiosenny rozkwit. Ostatnio ulubionym źródłem inspiracji i miejscem twórczych eksperymentów Małgorzaty Niedzielko jest ogród wokół odziedziczonego po ojcu domu. Dom i ogród są też dla niej kopalnią materiałów i elementów do tworzenia prac.

Wystawa "Puste miejsce po radości" prezentuje wybór instalacji rzeźbiarskich, fotografii i filmów powstałych w ostatnich latach w „naturalnej pracowni” artystki. Składają się na nią rzeźby, zdjęcia i krótkie filmy z cyklu Kompost przygotowane z myślą o Miejscu Projektów Zachęty. Artystka bawi się w nich ideą artystycznego recyklingu fizycznie i symbolicznie włączając swoją sztukę w wielkie koło przemiany materii. Opisane prace paradoksalnie niosą jednocześnie wanitatywne i optymistyczne przesłanie: wszystko przemija, ale piękno możemy znaleźć w nieoczywistych miejscach. Na wystawie w MPZ Małgorzata Niedzielko pokazuje także dzieła wcześniejsze: instalację noszącą tytuł Puste miejsce po radości — metaforyczny zapis stanu zimowego zamrożenia przyrody, sił witalnych czy tytułowej radości; filmowy minihorror z nocnego ogrodu oraz rzeźbiarską instalację zatytułowaną Odmrażanie emocji dopełnioną instalacją audio autorstwa Andreasa Bicka. Podobnie jak najnowsze impresje artystki z ogrodu w pełni lata jej starsze prace zdają się dawać nadzieję na rozmrożenie zimowego świata przyrody i uczuć.

Małgorzata Niedzielko — rzeźbiarka, autorka obiektów, rysunków, instalacji. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni Grzegorza Kowalskiego, 1989). Angażuje się w działania społeczne i edukacyjne. Od 2005 roku prowadzi pracownię rzeźby w Liceum Plastycznym w Supraślu. Mieszka i pracuje w Białymstoku 

Wybrane wystawy indywidualne
2020 Anhedonia, Galeria Arsenał, Białystok
2015 Zielona wyspa, instalacja przestrzenna — mozaika ceramiczna, w ramach projektu Miasto — przestrzeń dla sztuki, park Zadole, Katowice
2013  Mnożenie wątpliwości, Galeria Arsenał, Białystok
2006  Nieobcy, Galeria Labirynt, Lublin
2002   Światło i mrok pochodzą z tego samego źródła, Galeria Arsenał, Białystok
1999   Fragile, Sielska Gallery, Strasbourg
1997   Ślady zachcianek, Galeria Grodzka, Lublin
1996   Czas kiedy pędy strzelają w górę po długim zimowym śnie, Galeria Arsenał, Białystok
Penetracje, Galeria Laboratorium, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
1994   Prace, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
1993   Nurt rzeki jest zimny a płomień gorący, Mały Salon, Zachęta, Warszawa
1992   Powiało chłodem, Galeria Arsenał, Białystok
Pomiędzy, Galeria Zderzak, Kraków
Zatoka, Galeria Labirynt 2, Lublin
1991   Drzewo życia rodzące owoce śmierci, Galeria Dziekanka, Warszawa
1990   Krótka wystawa o zabijaniu, Teatr Studyjny, Łódź

Wybrane wystawy zbiorowe
2023 Nowa duchowość, Daugavpils Mark Rothko Art Centre, Łotwa
2021  …daj nam dzisiaj, Galeria Arsenał, Białystok
2020 Wiśnie, Galeria Arsenał, Białystok
2017 Abraham Ostrzega, Zachęta, Warszawa
2019 Historie o starości, Galeria Arsenał/Elektrownia, Białystok
2016   Ogrody, Zachęta, Warszawa
2015  Czysty język, Galeria Arsenał, Białystok
2011 Zmiana medium. Pracownia Kowalskiego, BWA Jelenia Góra