Pogoń za czasem staje się symbolem współczesnej kondycji człowieka, w którym życie sprowadza się do ciągłego biegu. Jak Faust Goethego, który szukał pełni życia, ludzie gubią się w pragnieniu odkrycia tego, co nieosiągalne. Ich pościg, podobnie jak Fausta, staje się iluzją.
Strannicy wierzyli, że jedyną formą zbawienia jest nieustanny ruch bo zło, rządzi tym, co nieruchome. Olga Tokarczuk w książce Bieguni rozwija tę koncepcję, czyniąc z niej uniwersalną refleksję nad człowiekiem, który w nieustannym pędzie szuka ucieczki przed egzystencjalnym lękiem i poczuciem bezsensu. Jest przekonany, że w biegu odnajdzie spełnienie i bezpieczeństwo, że ucieknie od własnych lęków. Ale czy ruch sam w sobie jest zbawieniem, czy tylko formą ucieczki?
Człowiek nieustannie pragnie dotrzeć do tych chwil, które nadają sens – momentów silnych emocji. Tych, które odciskają się w pamięci jako dowód na to, że życie ma swoją wartość. A jednak w tej nieustannej pogoni zapomina o czymś równie ważnym – codzienności. To, co wydaje się nieistotne, stanowi istotę egzystencji. Każdy oddech, każdy krok, każda myśl staje się cegiełką budującą tożsamość człowieka.
W sztuce Dariusza Milczarka i Macieja Czyżewskiego dostrzec można dwa istotne aspekty ludzkiego doświadczenia – nieustanny pęd i momenty zatrzymania. Ich obrazy oddają dynamikę życia, w którym człowiek pędzi, ale także chwile refleksji, gdy czas zdaje się zwalniać. Te zatrzymane momenty stają się kluczem do głębszego zrozumienia egzystencji. W ten sposób ich twórczość stanowi metaforę życia, gdzie ruch i bezruch, pogoń i zatrzymanie, współistnieją, a czas nabiera formy przestrzeni, w której każdy moment ma swoje unikalne znaczenie.
Tekst: Karolina Żebrowska
Maciej Czyżewski (ur. 1985 r.)
Absolwent wydziału Malarstwa ASP w Warszawie. W 2018 otrzymał stopień naukowy doktora a obecnie pracuje na macierzystym wydziale na stanowisku adiunkta. Zajmuje się malarstwem oraz rysunkiem utrzymanym w nurcie współczesnego realizmu. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych i uczestnik wielu wystaw zbiorowych.
Dariusz Milczarek (ur. 1985 r.)
Absolwent wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. W 2017 uzyskał stopień doktora. Luminizm jest podstawowym tematem malarstwa artysty. Wspólnym mianownikiem łączącym jego obrazy jest silne kontrastowe światło. Zaczął tworzyć w technice tempery żółtkowej, w której kolory pochłaniają światło, a nie odbijają go. Ważne jest dla niego poszukiwanie nieoczywistych zestawień kolorystycznych; zazwyczaj używa czystych tonów, aby przekazać zjawisko „świecenia”. Jego obrazy znajdują się Muzeum Narodowym w Gdańsku, oraz w Muzeum ASP w Krakowie.
Fotografia u góry: Dariusz Milczarek, W tramwaju, 2024
Dariusz Milczarek, z cyklu Poczekalnia XV, 2024
Maciej Czyżewski
Maciej Czyżewski