Ekspozycja stanowi przegląd najważniejszych realizacji i zagadnień rozwijających się na przestrzeni lat w twórczości Magdaleny Abakanowicz. Otwiera ją prezentacja kilkunastu monumentalnych prac artystki wykonanych w technice tkackiej, które powstały w okresie nawiązania współpracy z poznańską uczelnią artystyczną. Jest to pierwszy w Poznaniu tak duży pokaz jej wielkoformatowych tkanin. Na dalszą część ekspozycji składają się obiekty rzeźbiarskie i wieloelementowe cykle prac będące znakiem rozpoznawczym tej twórczości, m.in. Hurma, Plecy, Mutanty i Anatomia. Uzupełnieniem wystawy jest prezentacja materiałów archiwalnych związanych z działalnością pedagogiczną Magdaleny Abakanowicz w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych.
Tytuł wystawy to cytat z wykładu, który Magdalena Abakanowicz wygłosiła w 1978 roku na Kongresie Fiberworks w Berkley. Artystka dostrzegła we włóknie, dotąd traktowanym czysto użytkowo, nieskończony potencjał możliwości. Nić była dla niej podstawowym składnikiem świata organicznego – budulcem wszystkich żywych organizmów, roślin, tkanek, liści i ciała człowieka. Abakanowicz doprowadziła do unieważnienia myślenia o użytkowej roli tkaniny, która dotąd uznawana była za rzemiosło. Rewolta, której dokonała, pierwszy raz wystawiając swoje prace na Biennale Tkaniny w Lozannie w 1962 roku, wpłynęła zasadniczo na rozwój tej dziedziny sztuki na całym świecie. Jako pedagog poznańskiej uczelni, artystka zrewolucjonizowała dotychczasowy program nauczania tkactwa, rozwijając je od początku jako autonomiczną dyscyplinę artystyczną.
Wystawa została zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Poznaniu we współpracy z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu.