Cykl CIAŁO autorstwa Magdaleny Wesołowskiej to malarska opowieść o intymności, cielesności i emocjonalnej pamięci, która odciska się nie tylko w psychice, ale także w postawie, napięciu mięśni, geście czy oddechu. Artystka sięga po olej na płótnie jako medium do zgłębiania ludzkiej świadomości i tożsamości – nie w sensie deklaratywnym, lecz subtelnym, emocjonalnym, intuicyjnym.
Wystawa Szepty bliskości skupia się na najbardziej efemerycznych i fundamentalnych aspektach relacji międzyludzkich: czułości, tęsknocie, napięciu, bliskości, które balansują między bezpieczeństwem a ryzykiem, obecnością a znikaniem. W kompozycjach Magdaleny Wesołowskiej ciało przestaje być tylko figurą – staje się nośnikiem przeżyć, mapą emocji, zapisem wewnętrznych krajobrazów.
Dominujące w cyklu kolory – głębokie purpury, karminy i złociste refleksy – nie są jedynie środkami formalnymi. Niosą one ładunek symboliczny: duchowość, zmysłowość, namiętność i ślad czasu. Obrazy tętnią fizycznością, ale ich największa siła tkwi w tym, co niewypowiedziane – w cieniach, niedopowiedzeniach i „szeptach”, które rozbrzmiewają między postaciami.
W tytułowym dziele Szepty bliskości dwie sylwetki – jedna wyrazista, druga niemal rozmyta w świetle – zdają się być zanurzone w dialogu gestów, spojrzeń, wspólnego napięcia. To obraz relacji, która rozgrywa się na poziomie subtelnych emocji, trudnych do uchwycenia słowami, ale rozpoznawalnych w ludzkim doświadczeniu.
Twórczość Magdaleny Wesołowskiej można postrzegać jako swoistą artystyczną archeologię pamięci emocjonalnej. Każda warstwa farby to jakby kolejny etap w powrocie „do siebie” – zarówno w sensie duchowym, jak i cielesnym. Ciało jest tu nie tylko formą, ale świadkiem i uczestnikiem naszych najgłębszych przeżyć.