Magdalena Salome zagląda pod podszewkę rzeczywistości, w naśladowaniu natury nie interesuje ją wyłącznie powierzchowny osąd, wygląd rzeczywistości. Artystka stara się przeniknąć za pomocą wiedzy naukowej do anatomii rzeczy, jej praktyka na pograniczu nauki i poezji sprawia wrażenie zaglądania pod pozorne warstwy, przedzierania się przez powierzchowność. Obrazy Magdaleny tylko pozornie przypominają martwe natury, artystkę interesuje nie tyle wygląd, co wgląd. Jej pracownia przypomina laboratorium, suszone tkanki roślin rozłożone na czynniki pierwsze spoczywają w słojach z pigmentami, za pomocą których maluje
obrazy i nanosi na nie charakterystyczny rysunek gwaszem. Magdalena Salome od dzieciństwa w równym stopniu interesowała się sztuką i naukami przyrodniczymi, zarówno tworzeniem, jak i badaniem, ukończyła studia na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych, jednocześnie jako wolna słuchaczka uczestniczyła w wykładach na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Teraz robi użytek z nauki do powtórzenia czy odtworzenia w sztuce wizualnej dobroczynnego wpływu roślin na układ nerwowy.
Naśladowanie natury to dla niej nie tyle odwzorowywanie kształtów, co próba wywołania pracami artystycznymi tego samego efektu, jaki ma przyroda na dobrostan człowieka. Na wystawie prezentowane są prace z cyklu Inner landscape rozpoczętego w czasie pandemicznego kryzysu, powszechnego lęku i osłabienia odporności, kiedy uspokajający i naprawczy wpływ przyrody, zdolności redukcji napięcia nerwowego, poprawy działania funkcji ludzkiego organizmu i łagodzenia przebiegu dolegliwości sprawiły, że rośliny przestały być postrzegane jako dekoracja, ale stały się czynnikiem biologicznego przetrwania. Wystawa
Magdaleny Salome jest neurohakerskim zimowym ogrodem, który umożliwia wgląd w głębszą warstwę natury i stawia nowe pytania o użyteczność sztuki na drodze do szczęścia.”
Zespół kuratorski: Paweł Brylski, Klaudyna Szymańska