Prof. dr hab. Lex Drewinski jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych plakacistów na świecie. Jego minimalistyczne plakaty, często oparte o podstawowe barwy, cechuje bezkompromisowość i pewna śmiałość. Plakaty Drewinskiego są uproszczone, brak w nich zbędnych elementów, które mogłyby zakłócić czysty odbiór przekazy, który ze sobą niosą. Inteligentne i ostre przesłania pojawiają się jak znaki ostrzegawcze na drodze życia — zawsze tam, gdzie staje się ona bardziej wyboista, kręta lub prowadzi donikąd. Jego prace zdobyły ponad 200 nagród i wyróżnień, głównie międzynarodowych, w konkursach plakatu w kraju i na świecie.
Wystawa prezentowana w Willi Lentza ma charakter retrospektywny, chociaż określenie “retro” nie bardzo przystaje do najnowszych prac obecnych na wystawie. Podobnie jak określenie „plakaty archiwalne”, które (niestety) po kilkudziesięciu latach nie straciły na swojej aktualności. „Niestety” ponieważ są one świadectwem bezrefleksyjności osób rządzących współczesnym światem.W dzisiejszej scyfryzowanej rzeczywistości normą wydaje się być sytuacja, w której często nie do końca przemyślana myśl trafia niczym nieusuwalny, w nie najlepszym guście wykonany tatuaż, do sieci. Prezentowane na wystawie prace są niczym odczyt, a raczej wydruk z monitoringu obserwowanego przeze mnie świata. Zaprojektowane bez cenzury, autocenzury i innej dyktatury.
~ Lex Drewiński
Artysta ma na koncie ponad siedemdziesiąt wystaw indywidualnych, prezentowanych m.in.: w Atenach, Ammanie, Pekinie, Bejrucie, Berlinie, Barcelonie, Damaszku, Londynie, Madrycie, Mexico City, Nikozji, Sztokholmie, Odense, Quito (Ekwador), Salonikach i Warszawie.
Od połowy lat 80. uczestniczył w niemal wszystkich najważniejszych wystawach i prezentacjach plakatu na świecie. Jego prace znajdują się w kolekcjach najbardziej znaczących instytucji na świecie prezentujących sztukę plakatu – należą do nich: Muzeum Projektowania, Zurych; Brandenburskie Muzeum Krajowe Sztuki Współczesnej, Dieselkraftwerk, Cottbus; Muzeum Narodowe w Poznaniu; Muzeum Plakatu, Warszawa-Wilanów; Muzeum Folkwang, Essen; Niemieckie Muzeum Plakatu, Essen; Centrum Plakatu, Essen; Muzeum Andreja Sacharowa, Moskwa; Centrum Studiów nad Grafiką Polityczną, Los Angeles; Muzeum Karykatury, Warszawa; Muzeum Plakatu, Ogaki; Mönchehaus Museum, Goslar; Muzeum Humoru i Satyry, Gabrowo; Państwowe Muzeum na Majdanku, Lublin; Memorial Museum, Mons; Muzeum Historii, Bonn; Muzeum Sztuki, Tel Awiw, Dom Historii Europejskiej, Bruksela; Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn.
Życiorys:
1976-1981 studia na Wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu
1981 dyplom z wyróżnieniem w pracowni plakatu prof. Waldemara Świerzego
1983-1985 praca jako reżyser i scenarzysta w Studiu Filmów Animowanych w Poznaniu
1985 emigracja do Berlina Zachodniego
1991 dalsze kształcenie w dziedzinie grafiki komputerowej w Instytucie CIMDATA GmbH w Berlinie
1992 wygrana w konkursie na profesurę w Fachhochschule Potsdam w Poczdamie
1992-2017 praca dydaktyczna jako profesor na wydziale projektowania graficznego, koncepcji i projektu w Fachhochschule Potsdam
2000 wystawienie „LexICON A-Z“ w Centre Georges Pompidou w Paryżu jako jednego z obiektów zapowiadających XXI wiek
2002 członek honorowy Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej w Warszawie
2002-2016 współpraca jako felietonista w ogólnopolskim kwartalniku projektowym „2+3D“ w Krakowie
2008 uzyskanie stopnia doktora sztuk pięknych w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu
2011 uzyskanie stopnia doktora habilitowanego sztuk pięknych na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu
2015 nominacja do tytułu profesora sztuk pięknych wręczona przez Prezydenta RP w Warszawie
2016 uzyskanie honorowego tytułu „Ambasador Szczecina”
2022 udział w filmie dokumentalnym pt. „Lex Drewinski w Kosmosie“ w reżyserii Marka Osajdy
2023 „Lex Drewinski Poster Show“ podczas Festiwalu „Pol’n’Rock“ na lotnisku Czaplinek-Broczyno
