Wystawa "Zbiory i połączenia" gromadzi powstałe w ostatnich latach ceramiki oraz drewniane i betonowe rzeźby Leszka Oprządka, utrzymane w znamiennej dla tego twórcy poetyce niedookreśloności i tajemnicy, sięgającej konotacji archaicznych i archetypowych za pomocą współczesnej estetyki bliskiej nurtowi abstrakcji. Silna, niewyczerpalna asocjacyjność tych prac łączy się z prostotą i surowością formy, z dążeniem do pewnej syntezy, ale też penetrowaniem relacji przestrzenno-kompozycyjnych między tym, co zewnętrzne i wewnętrzne, puste i pełne. Artysta przez wiele lat związany z kręgiem geometrystów skupionych wokół Bożeny Kowalskiej, zdecydowanie wykracza nie tylko poza formalizm, ale i poza idealne konstrukcje samej geometrii. Prowadzi bowiem dialog z tym, co organiczne, należące do świata natury, a także powiązane z rudymentami doświadczenia ludzkiego. Intuicyjnie, wychodząc poza intelektualne spekulacje, czerpie Oprządek z dziedzictwa różnych kultur czy tekstów kultury naszych czasów (jak choćby film), z pamięci dzieciństwa i idiosynkratycznych wrażeń. Stąd jego rzeźby zdają się kumulować doznania i potrzeby psychiki, a charakterystyczne, perforowane kształty ceramik, drewnianych słupów albo znalezionych fragmentów drzew kontaktują widza z ukrytymi pokładami świadomości. Wiele z prezentowanych prac ewokuje w ten sposób swoistą, pierwotną potrzebę schronienia, odnalezienia ponownego związku z tym, co zostało wyparte przez nadmiar cywilizacyjnych bodźców. Rozległy rezonans znaczeń wzmacniany jest ponadto przez materiały, glinę i drewno, po które najchętniej sięga twórca. A szlachetna czerń, używana do wykończenia obiektów rzeźbiarskich pogłębia ich niepokojący, zapadający w pamięć wydźwięk.
Leszek Oprządek, Szyb, 2022
Leszek Oprządek, Noc drewno, 2024
Leszek Oprządek, Zbiór pierwszy, 2023
Leszek Oprządek, Przejście drewno, 2024