W świecie Kuby Zająca najważniejszy jest gest. Gest chłopacki, łobuzerski, graficiarski, niepoważny - co oczywiście nie znaczy, że nie chce mówić o rzeczach ważnych, ale żeby nie popadać w patos i żeby nie wydać się przez to śmiesznym, świadomie od powagi sztuki ucieka. Proponuje nam estetykę rodem z ulicy czy z przedszkola, by opowiadać o kondycji człowieka i otaczającym nas świecie. Bije z tych obrazów poczucie humoru i chęć wywołania - jednak - uśmiechu na twarzach widzów, ale oczywiście tych z poczuciem humoru.
Bogusław Deptuła
Moja ulubiona kombinacja to łączenie wysokiego z niskim (na poziomie odbiorcy, percepcji jak na poziomie własnej kreacji). Jest to typowa postmodernistyczna figura, bardzo wtórna. Czerpię inspirację z życia, natury i popkultury. Od początku mojego funkcjonowania w tzw. świecie sztuki staram się być na jej obrzeżach i peryferiach. Sztuka zawsze musi odnosić się do kwestii dotyczących kondycji człowieka. Jeśli jest inaczej, nie spełnia wtedy swojej funkcji. Jestem z wykształcenia i zamiłowania grafikiem dlatego, między innymi, kwestie formalne w malarstwie są dla mnie drugorzędne. Najbardziej pociągają mnie proste formy (które prowokują pewne mechanizmy atawistyczne). W malarstwie staram się zachować balans pomiędzy szczerością a koniunkturalizmem. Fascynują mnie sprzeczności. Cenię sobie pastisz, humor, satyrę. Lubię dyskurs. Podważam i analizuję to co jest aktualnie sexy i na topie.
Kuba Zając
Kuba Zając - urodzony w 1985 roku w Gdańsku, wybitny polski artysta sztuk wizualnych. Mieszka i pracuje w Trójmieście gdzie tworzy swoje elitarne, ponadczasowe dzieła. Inspirują go wschody i zachody słońca, feminizm, a ponadto życie, natura i popkultura. Aktywny na polskiej scenie artystycznej od 2012. Od tamtej pory uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych oraz trzech wystawach indywidualnych. Jako humanista z wykształcenia i zamiłowania, w swoich pracach utrwala refleksje na temat człowieka, korzystając jednocześnie z cytatów ze świata sztuki wysokiej jak i kultury popularnej.