„Kolekcja Zdarzeń” Dariusza Bieńkowskiego jest dla niego fascynującym twórczym procesem. Jak mówi, można dzięki niej zapomnieć o istniejącym dookoła świecie. Jako życiowa pasja może zabrać na zawsze własny cenny czas. Wielu jednak się zdecydowało. Czy warto ją składać? Pewnie tak. Przeważnie jest to zamiar na wskroś ryzykowny. Wcale nie musi być społecznie i finansowo uszanowana. Zbieranie dla samego siebie kończy się na ogół poważną frustracją. Dobrze jeśli kolekcja ma swój osobny charakter. Niewątpliwie taką unikalną kolekcję stworzył Dariusz Bieńkowski.
Zapewne wiedział, że w dobie multimediów musi ona mieć w sobie wieloaspektowość, ale też analityczną linię, rodzaj „otwartego” porządku. Dlatego wnikliwie poszukuje we współczesnej kulturze różnorodnych żywych zdarzeń, które mogą stanowić sens jego zbioru. Dzięki takiej idei ma ona w sobie żywą tkankę. Jest ciągle nam potrzebna, spełnia rolę otwartej własnej galerii. Z założenia właściciela kuratorzy mogą uwzględniać te zbiory w różnych poszukujących ekspozycjach. Co bardzo ważne, prywatny zbiór Dariusza Bieńkowskiego ma wyjątkowo wysoką jakość. Powszechnie uzyskał rangę poważnego zestawu muzealnego, dlatego był już eksponowany z powodzeniem w wielu muzeach i galeriach w całej Polsce, np. w Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Krakowie, Łodzi, Sopocie i Orońsku.
Kolekcję reprezentują m.in.: Zdzisław Beksiński, Gerhard Jürgen Blum-Kwiatkowski, Włodzimierz Borowski, Karolina Breguła, Zbigniew Dłubak, Wojciech Fangor, Andrzej Golc, Karol Hiller, Zdzisław Jurkiewicz, Koji Kamoji, Jerzy Lewczyński, Jadwiga Maziarska, Teresa Murak, Andrzej Pawłowski, Marek Piasecki, Zbigniew Rybczyński, Zygmunt Rytka, Jadwiga Sawicka, Mikołaj Smoczyński, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Wacław Szpakowski, Stefan Themerson, Ryszard Winiarski, Jerzy Wroński oraz duży zbiór prac fotograficznych Grupy Zero-61 (Andrzej Różycki, Jerzy Wardak, Wojciech Bruszewski, Wiesław Wojczulanis, Michał Kokot, Antoni Mikołajczyk i Józef Robakowski).
Inicjator wystawy: Józef Robakowski