Kasia Kmita – Ćwiczenia z wyobraźni

Projekt „Ćwiczenia z wyobraźni" stanowi re­in­ter­pre­ta­cję „le­gen­dar­ne­go”, „fan­ta­stycz­no-nie­moż­li­we­go” rysu, jaki wpisany jest w pamięć o Sym­po­zjum Pla­stycz­nym Wrocław ‘70. Wy­cho­dząc od ma­te­ria­łów źró­dło­wych, ar­chi­wa­liów i do­ku­men­ta­cji, ma ich za­war­tość prze­kra­czać, roz­bu­do­wy­wać two­rzo­ną przez nie nar­ra­cję. Pod­sta­wo­wym punktem od­nie­sie­nia dla ar­ty­stycz­no-ku­ra­tor­skie­go zespołu są pry­wat­ne hi­sto­rie opo­wia­da­ją­ce o jed­nost­ko­wych spo­so­bach do­świad­cza­nia tego hi­sto­rycz­ne­go wy­da­rze­nia. W jaki sposób Sy­po­zjum za­pa­mię­ta­li jego uczest­ni­cy i uczest­nicz­ki: ar­tyst­ki i artyści, or­ga­ni­za­to­rzy i or­ga­ni­za­tor­ki, widzki i wi­dzo­wie? Su­biek­tyw­ne opo­wie­ści o tym hi­sto­rycz­nych wy­da­rze­niu, od­kry­wa­ne podczas rozmów, lektury dzien­ni­ków, prze­glą­da­nia starych albumów, złożyły się na fa­bu­lar­ny szkie­let projektu.

Na jego pod­sta­wie po­wsta­ły ilu­stra­cyj­ne prace stwo­rzo­ne przez Kasię Kmitę – wro­cław­ską malarkę, po­słu­gu­ją­cą się skru­pu­lat­nie do­pra­co­wa­ną, in­spi­ro­wa­ną tra­dy­cyj­ny­mi lu­do­wy­mi kodrami formą wy­ci­nan­ki. Jej pa­pie­ro­we obrazy są często pierw­szy­mi wi­zu­al­ny­mi re­pre­zen­ta­cja­mi nie­udo­ku­men­to­wa­nych, mniej ofi­cjal­nych, ale nie mniej istot­nych mo­men­tów Sym­po­zjum. Skła­da­ją­cym się na wystawę uprze­strzen­nio­nym kom­po­zy­cjom (na­su­wa­ją­cym na myśl złożoną ar­chi­tek­to­nicz­ne makiety, sce­no­gra­fię czy formułę “pop-up books”) to­wa­rzy­szą ko­men­ta­rze, sta­no­wią­ce prze­two­rze­nie in­for­ma­cji od­na­le­zio­nych w wy­po­wie­dziach, ar­chi­wal­nych tek­stach, fo­to­gra­fiach. Wi­zu­al­no-dźwię­ko­wa in­sta­la­cja ma sta­no­wić próbę fa­bu­la­ry­za­cji, a nawet be­le­try­za­cji hi­sto­rii Sym­po­zjum – być świa­do­mie two­rzo­nym wkładem do mi­tycz­nej sławy wy­da­rze­nia z 1970 roku, do folk­lo­ru pol­skie­go śro­do­wi­ska artystycznego.
Kurator: Kuba Żary