Joanna Trzcińska. Przyszedłem do ciebie, ale cię nie zastałem

Obok talentu i wrażliwości wartość dzieła sztuki warunkuje jego intymność. Czytelna obecność osobistych analogii w najbardziej uniwersalnych formach przekazu – nawet wtedy, gdy autorka czy autor pozostają anonimowi. Dotyczy to zarówno dzieł z naszej prehistorii, starożytności, czasów nowożytnych, jak i najbardziej współczesnych. Twórczość Joanny Trzcińskiej jest wypełniona artystyczną wrażliwością, która, pozbawiona koniunkturalnego wyrachowania, bez prowokacji wprowadza odbiorcę w zaproponowane obszary jej prywatności. Przekonuje wyczuwaną prawdą i mało popularną obecnie instytucjonalną niezależnością. Zaprasza do własnego świata formalnych rozwiązań oraz przyczyn pracy artystycznej, wolnych od przymusu poprawności wobec ideowych mód i promowanych trendów. Artystycznie wypowiada się na płaszczyźnie, ale potrafi z ich nagromadzenia budować intrygujące sytuacje przestrzenne, wciągając widza w zaaranżowany tłum obiektów graficznych.